Kouwenaar winnaar VSB Poëzieprijs

Kouwenaar was met zes andere dichters door de jury kandidaat ge steld. De andere kandidaten wa ren: Robert Anker met In het vertrek, Elisabeth Eybers met Tydver dryf/Pastime, Judith Herzberg met Wat zij wilde schilderen, Leonard Nolens met En verdwijn met mate, Kees Ouwens met Van de verliezer en de lichtbron en Toon Tellegen Als we vlammen waren.

De VSB Poëzieprijs wordt sinds 1994 jaarlijks uitgereikt voor de beste bundel Nederlandse poëzie, in boekvorm gepubliceerd in het jaar voorafgaande aan de prijsuit reiking. De jury, onder voorzitter schap van de vorige week plotse ling overleden dichter en poëzie criticus Herman de Coninck, laat in haar rapport weten dat 1996 een goed jaar was voor de dichtkunst: ,,We hadden zonder prestigever lies ook twaalf dichters kunnen no mineren, maar dan werd de der tiende weer erg gediscrimineerd.'' Ondanks dit weelderige aanbod, en ondanks de uitvoerig en overtui gend geprezen kwaliteit van de bundels van de andere zes dichters, is de jury toch unaniem van mening geweest dat Kouwenaar het meest voor bekroning in aanmerking kwam. Zijn bundel wordt van een "ongekende vitaliteit" genoemd, al is de dood er niet uit weg te denken. ,,Alles heeft hier liggen marineren in de doodsgedachte,'' schrijft de jury. In Kouwenaars laatste bun[-] del staan veel in memoriam-gedichten (onder andere een aangrij pend mooi gedicht voor Lucebert) en er wordt op een bijna opgewekte manier in geleefd met uitzicht op de dood: ,,Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis/ nog vellen, men moet zijn winter nog sneeu wen/ men moet nog boodschap pen doen voor het donker/ de weg vraagt''.

Al tijdens de avonden die de Stichting VSB Poëzieprijs de afge lopen tijd organiseerde om de bundels van ieder van de genomineer den te introduceren, kon men ver schillende van de andere kandida ten horen zeggen dat ze weliswaar graag zouden willen winnen, maar dat het zeker niet oneervol zou zijn om van Kouwenaar te verliezen. Daarover bestaat niet alleen bij de jury consensus, maar ook onder dichters en waarschijnlijk ook on der veel lezers. Het is verbluffend zo goed, "superieur' schrijft de jury, als Kouwenaar is en blijft. De Coninck, slechts 53 geworden, schreef over het "genietend taalepicurisme' van Kouwenaar: ,,Op je vijftigste leef je. Op je zeventigste degusteer je minuut voor minuut.''

De uitreiking zal dit jaar plaats hebben op 10 juni in De Rode Hoed in Amsterdam, tijdens een programma waarin veel poëzie zal worden gelezen. Op die avond zal ook Herman de Coninck worden herdacht.

(NRC Handelsblad / Kunst, 27 mei 1997)

Zie ook Het sensuele feest van Kester Freriks (NRC Handelsblad, 23 mei 1997).