Zwijgzame Perkins gaat onverwachts praten
Een hoge ambtenaar van de
Europese Commissie heeft onlangs verklaard dat de Amerikaanse geheime
dienst het coderingssysteem van de Commissie controleert. Zelfs op
diens eigen verzoek, zo blijkt uit interne stukken van de Commissie.
Door onze correspondent BEN VAN DER VELDEN
BRUSSEL, 2 MAART. Van de Brit Desmond Perkins, ambtenaar bij de
Europese Commissie, wordt verwacht dat hij over zijn werk zwijgt als het
graf. Hij is verantwoordelijk voor het systeem van geheime codes
waarmee de Commissie boodschappen voor vertegenwoordigingen in het
buitenland onleesbaar voor spionnen probeert te maken.
Nog maar kort geleden leek het erop dat hij, sinds hij in 1976 zijn werk
in Brussel begon, altijd een voorbeeldige zwijgzaamheid had getoond.
Vreemde mogendheden die geheime boodschappen over internationale
onderhandelingsposities van de Europese Unie probeerden te ontcijferen,
stuitten op barrières die de ervaren Perkins had aangebracht. Die
indruk bestond althans van Perkins' werk als hoofd van de afdeling bij
de Europese Commissie die boodschappen in geheime codes omzet.
Op 6 februari jl. maakte Perkins radicaal een einde aan zijn
zwijgzaamheid. De ambtenaar die ressorteert onder Eurocommissaris Chris
Patten (Externe Betrekkingen), had van zijn superieuren opdracht
gekregen om vragen van Europarlementariërs te beantwoorden over
zijn kennis van coderingssystemen. Perkins moest spreken voor de
tijdelijke commissie van het Europees Parlement, die onderzoekt hoe de
Verenigde Staten met behulp van hun Echelon-systeem spioneren. Met
Echelon zouden wereldwijd elektronische boodschappen worden
onderschept.
Jan Marinus Wiersma, Nederlands PvdA-Europarlementariër, was bij
die bijeenkomst aanwezig. Hij herinnert zich hoe hij stomverbaasd was
over de manier waarop Perkins ongevraagd vertelde over zijn contacten
met de Amerikaanse geheime dienst. Als Perkins' verhaal klopt - Wiersma
is daarvan overtuigd - betekent dit dat de Amerikaanse National
Security Agency (NSA) directe toegang heeft tot het coderingssysteem
van de Europese Commissie. De Amerikanen zouden zelfs op Perkins'
verzoek de werking van het coderingssysteem hebben gecontroleerd. Zo zou
toptechnologie van Echelon niet eens nodig geweest zijn om geheime
boodschappen van de Commissie te ontcijferen.
Uit het verslag van de parlementaire commissie komt Perkins over als
iemand die trots is op zijn vakkennis en daarover graag vertelt. Hij
houdt de Europarlementariërs voor dat hij een ervaren man is : "Ik
werk in deze sector vanaf mijn vijftiende en ik ben nu vijfenzestig."
Dan vertelt hij: "Ik heb altijd zeer goede contacten gehad met de
National Security Agency in Washington, en zij controleren gewoonlijk
onze systemen om te zien of ze wel in orde zijn en niet verkeerd
behandeld worden." Eén systeem zou de NSA na twee weken niet
hebben kunnen kraken.
Die mededelingen leidden tot nadere vragen van Europarlementariërs.
Kunnen Fransen of Duitsers de werking van de geheime codering van de
Europese Commissie niet controleren? Waarom moet de Amerikaanse NSA dat
doen? Perkins: , ,Omdat ik familie heb, die daar werkt, daarom. Zo
eenvoudig is dat." De volgende dag, op 7 februari, vroeg de voorzitter
van de parlementaire commissie, de Duitse socialist Gerhard Schmid,
schriftelijk aan Eurocommissaris Patten om opheldering omdat Perkins
uitspraken "enige ernstige vragen doen rijzen". Maar al voordat hij
zijn brief had geschreven was er bij de Europese Commissie alarm
geslagen. Direct na Perkins' optreden schreef Commissieambtenaar Rainer
Lau al op 6 februari verontrust een interne notitie. Volgens Lau had
Perkins in het parlement "een incident" veroorzaakt. "Hij verklaarde
dat de Amerikanen ons materieel controleren, dat zij alles afluisteren,
dat hij familie heeft bij de NSA (National Security Agency)." Lau vroeg
zich onder anderen af of iemand met Perkins' functie familie bij de NSA
kon hebben en toonde grote zorgen over beschadiging van de "tot nu toe
uitstekende betrekkingen met de Echelon-commissie".
Op 8 februari al kreeg Europarlementariër Schmid antwoord op zijn
brief aan Eurocommissaris Patten. Daarin stond dat Perkins in het
parlement "niet helemaal duidelijk" was geweest. Bijgevoegd was een
kopie van een notitie die Perkins op diezelfde 8 februari aan zijn
directeur-generaal, Guy Legras, had gestuurd. In die notitie bood
Perkins zijn verontschuldigingen aan voor de " misverstanden" en "foute
indrukken" die hij zou hebben veroorzaakt. Hij schreef dat hij door
zijn lange loopbaan als specialist voor codering "goede vrienden bij de
NSA" heeft gemaakt. "Het is ook waar dat ik daar een familielid had
werken (dat echter inmiddels is gepensioneerd)", erkende hij. Maar hij
ontkende dat door zijn contacten met de NSA "de autoriteiten van de VS
enige vertrouwelijke informatie ontvingen over het verzenden van
boodschappen door de Commissie, of over de codes die gebruikt worden om
ze te ontcijferen".
Van geregelde controles door de Amerikanen zou geen sprake zijn geweest.
Hij had gedoeld op een geval, tien jaar geleden, toen de Commissie
nieuwe apparatuur van Siemens wilde kopen. Toen hij hoorde dat deze
door de Amerikanen was onderzocht, had hij ook aan hen een verzoek: "Ik
zei - wetend dat de Amerikaanse diensten in ieder geval ons gecodeerde
verkeer zouden onderscheppen - dat ik graag zou weten of zij in staat
waren om het te kraken. Dat zou een nuttige controle van de veiligheid
van het systeem opleveren. Ik was tevreden om, enige tijd later, te
horen dat de Verenigde Staten niet in staat waren geweest om het
verkeer te ontcijferen, ondanks inspanningen van twee weken."
Europarlementariër Wiersma vindt deze achteraf door Perkins
opgestelde verklaring "een rare zaak". "Dat inslikken slaat nergens
op", zegt hij. Volgens de woordvoerder van de Europese Commissie,
Jonathan Faull, was vanaf het moment dat Perkins in 1976 in Brussel
kwam werken bekend dat hij familie had die bij de NSA in dienst was.
Perkins zou dit zelf hebben gemeld. Ambtenaren die bij de Commissie
werken moeten zulke zaken vertellen omdat wordt nagegaan of er gevaar
bestaat dat zij onder druk gezet kunnen worden. Bij de
veiligheidsdienst van de Europese Commissie, die samenwerkt met
veiligheidsdiensten van de lidstaten van de Europese Unie, zou nooit
wantrouwen tegen Perkins zijn gerezen. Volgens woordvoerder Faull is er
geen enkele disciplinaire maatregel tegen de Britse ambtenaar genomen
en werkt hij nog steeds als hoofd van het coderingsbureau.