Dossier EK 2000  

Nieuws

Veiligheid

Nederlands elftal

Toernooi

Geschiedenis

Tegenspraak

Links

Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
LONDEN, 1 JULI. Uitgerekend de coach die de regel van de golden goal zwaar heeft gekritiseerd, zag zijn team gisteravond op Wembley door middel van dit nieuwe fenomeen de Europese titel veroveren. Berti Vogts sprak er eerder in het toernooi schande van dat de UEFA op het EK vanaf de kwartfinales de sudden death toepast. In de verlenging moet een elftal dat achter komt de kans krijgen om de stand weer te egaliseren, vindt hij. Gisteravond, nadat Oliver Bierhoff in de extra tijd Duitsland tot de nieuwe Europese kampioen kroonde, hield Vogts voet bij stuk. ,,De Tsjechen hadden gemakkelijk nog kunnen tegenscoren. Fair Play was het motto van dit toernooi. Maar de maatregel van de golden goal staat haaks op dat streven. De Tsjechische doelman Kouba kan terugzien op een uitstekend toernooi, maar wordt nu negatief beoordeeld op één fout.''

Het was ook wel een fatale misgreep die de sluitpost van Sparta Praag in de vijfde minuut van de verlenging maakte. Bierhoff stond met zijn rug naar het doel. Hij schermde met zijn lichaam de bal goed af, hoorde van de aanstormende Marco Bode dat hij naar rechts moest wegdraaien en schoot vervolgens in de draai op goed geluk. Kouba werd verrast door het schot en liet de bal uit zijn handen glippen. De primeur van de golden goal op een belangrijk evenement was geboren.

De treffer van Bierhoff zorgde niet alleen om de sudden death voor de nodige gespreksstof. Stefan Kuntz stond volgens de Tsjechen buitenspel toen Bierhoff uithaalde. De aanvaller bevond zich inderdaad voor de laatste verdediger van de Tsjechen, maar nam niet actief aan het spel deel en kon dus volgens de nieuwe regels geenszins van off-side worden beticht. Desondanks stak de Italiaanse grensrechter Tullio Manfredini een paar keer resoluut zijn vlag omhoog. Patrik Berger had dat ook opgemerkt en sleepte arbiter Pierluigi Pairetto bijna aan zijn haren naar de zijlijn. Ondertussen was op het veld de feestvreugde bij de Duitsers reeds in volle hevigheid losgebarsten.

Pairetto, die slechts verweten kon worden dat hij in de wedstrijd te weinig gele kaarten uitdeelde, wisselde een paar woorden met zijn grensrechter en besliste vervolgens voor de tweede keer dat het een geldig doelpunt betrof. Bierhoff, een speler van Udinese, liet maar in het midden of er een buitenspelluchtje aan zijn cruciale treffer zat. ,,Ik heb niet gezien wat er zich voor mij allemaal afspeelde. Maar ik ken Pairetto uit de Italiaanse competitie als een moedige scheidsrechter. Als zijn grensrechter hem had kunnen overtuigen, was hij zeker op z'n beslissing teruggekomen.''

Bierhoff werd op Wembley de redder van de Bondsrepubliek. Nadat de Tsjechen op voorsprong waren gekomen, moest Vogts wat doen om de stootkracht op te voeren. Hij haalde Scholl naar de kant en bracht Bierhoff in het veld. De spits had al in de rust had gehoord dat hij zich gereed moest houden omdat de verrassend snel herstelde Jürgen Klinsmann elk moment kon uitvallen. De geroutineerde aanvaller liet zich dit voetbalfeest in de herfst van zijn loopbaan echter niet ontnemen en bleef tot de golden goal op het veld. Hoewel hij later toegaf dat hij eigenlijk niet had mogen spelen wegens de tegen Kroatië opgelopen spierscheuring.

Het bood Vogts evenwel de mogelijkheid om ondanks de sterk uitgedunde reservebank, waarop slechts drie veldspelers hadden plaatsgenomen, toch nog een pinchhitter achter de hand te houden. Bierhoff kwam, zag en overwon. Na drie minuten scoorde hij de gelijkmaker, een kopbal uit een vrije trap van Ziege. Een scherpe diagonale bal voor het doel waarop de Duitsers eindeloos hebben geoefend. Kouba bleef versteend tussen de palen staan, waardoor hij afhankelijk werd van zijn verdedigers. En die lieten de invaller even ongedekt. In de verlenging besliste Bierhoff dus ook nog eens de wedstrijd.

De 28-jarige speler uit Essen is altijd een beetje een miskend talent geweest in de Bundesliga. Ondanks zijn trefzekerheid werd hij niet gewaardeerd door clubs als Bayer Uerdingen, Hamburger SV en Borussia Mönchengladbach. Daarom week hij uit naar het Oostenrijke Austria Salzburg waar hij weer aan de lopende band doelpunten maakte. Internazionale nam hem onder contract, maar leende hem uit aan Ascoli waar hij in de Serie B topscorer werd met zeventien doelpunten. Eind vorig jaar kwam hij onder contract bij Udinese. ,,Ik weet niet of ik nog wel onder die verbintenis uitkan'', hoopte hij gisteren al stilletjes munt te kunnen slaan uit zijn succes. ,,Ik heb juist in de Italiaanse competitie veel zelfvertrouwen gekregen. Tenslotte ben ik de Duitser die in Italië de meeste doelpunten heeft gemaakt.''

Bierhoff werd ondanks zijn opmerkelijke invalbeurt niet uitgeroepen tot man of the match. De speciale UEFA-commissie, waarin ook Rinus Michels zitting heeft, wees de Tsjech Karel Poborsky aan als de beste speler van de finale. Het was de eerste keer dat die eer te beurt viel aan een voetballer van de verliezende ploeg. De razendsnelle langharige spits, die smijt met zijn krachten maar een plaag is voor elke verdediging, forceerde ook de strafschop waaruit Patrik Berger de Tsjechen op voorsprong bracht. Sammer haalde hem volgens de scheidsrechter in de rechterhoek van het zestienmeter gebied onderuit. Sammer liep onmiddellijk als een schooljongen naar Vogts, om te melden dat hij de balvirtuoos niet had geraakt en zeker niet binnen de beschermde zone. Televisiebeelden wezen uit dat de Duitser gelijk had.

De Tsjechen hadden individueel de meest attractieve spelers van het EK. Naast Poborsky waren ook Kuka, Berger, Hornak, Bejbl, Smicer en Nedved vaak een lust voor het oog. De Tsjechische souplesse moest het gisteravond echter afleggen tegen de Kampfgeist van de Duitsers. Met zo'n kwaliteitsarme ploeg toch als eerste eindigen in de 'poule des doods' waarin Italië werd geëlimineerd, Engeland op Wembley verslaan en vervolgens de Tsjechische balgoochelaars bedwingen, dat is een prestatie van formaat.

,,Ik heb alleen tegen Italië even in de rats gezeten'', bekende Vogts in de catacomben van Wembley. ,,Als de Italianen tegen ons hadden gescoord, waren wij wellicht al thuis geweest. Dit Duitse team kent geen sterren, de enige ster is het team. Deze Europese titel mag ook gezien worden als een triomf van onze medische staf. Doctoren, een professor en fysiotherapeuten zijn tot vier, vijf uur 's nachts in touw geweest om de reservebank nog een beetje gevuld te krijgen.''

De Tsjechen werden in de kleedkamer getroost door hun president Vaclav Havel. ,,Tsjechië is nu niet alleen een bekende republiek in Europa, maar in de hele wereld'', hield hij de ontgoochelde spelers voor. In het rijtje van de vele hoogwaardigheidsbekleders die op Wembley in de schijnwerpers verschenen, had Havel zich bescheiden opgesteld. Maar het waren wel woorden die de spelers zowaar weer wat opbeurden.

Terug naar EK 1996