Boosheid van wisselspelers overschaduwt zege
Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
BIRMINGHAM, 14 JUNI. De euforie over
de 2-0 zege van het Nederlands elftal op Zwitserland werd gisteren
overschaduwd door de boosheid van twee wisselspelers. Edgar Davids en in
mindere mate Clarence Seedorf lieten in niet mis te verstane woorden
weten hoe zij over hun bondscoach Guus Hiddink en zijn beleid denken.
Davids ging daarbij zijn boekje ver te buiten. Meestal is hij niet zo
spraakzaam tegen de pers. Ook dit keer gebruikte hij weinig woorden,
maar wat hij zei was raak. In het Engels merkte hij in het voorbijgaan
op: ,,De bondscoach heeft zijn hoofd in de kont van enkele spelers
gestoken. Dit moet hij nooit meer flikken. Anders stop ik ermee.''
Davids stond verrassend genoeg naast het elftal. 's Ochtends had hij het
nieuws van Hiddink te horen gekregen. De Milan-aanwinst, die ooit zei
,,als het moet kan ik meedogenloos zijn, ik duld niemand binnen mijn
territorium'', ontplofte zowat. ,,Waarom ik en niet anderen die de
afgelopen weken veel slechter gefunctioneerd hebben'', zou hij geroepen
hebben. Aanvoerder Danny Blind en Ronald de Boer moesten hem vervolgens
tot bedaren brengen. Het was de keuze van de trainer en die moest
gerespecteerd worden.
Hiddink verwachtte al dat de Zwitsers met drie spitsen zouden spelen.
Daardoor zou de centrale verdediger ook als mandekker moeten
functioneren. Hiddink meende dat Seedorf meer voor die taak berekend was
dan Davids. Hij zou in de lucht beter zijn opgewassen tegen zijn directe
opponent Marco Grassi. Voor Davids restte slechts de weg terug naar z'n
vertrouwde linkshalfpositie, maar daar had Witschge tegen de Schotten
als een jonge vorst gevoetbald.
Blind: ,,Edgar heeft gewoon de pech gehad dat Richard in de vorige
wedstrijd de beste speler van het veld was. De wereld stortte voor hem
in toen hij hoorde dat hij er naast stond. Maar hij doet er sowieso
verkeerd aan om nu zulke uitspraken te doen.'' Blind begreep wat Davids
voelde. In 1994 reisde de Ajax-aanvoerder tevergeefs mee naar de
Verenigde Staten waar hij Ronald Koeman voor zich moest dulden. Blind:
,,Ik heb Davids gezegd dat ik voor hem hoop dat hij dit toernooi nog
eens een kans krijgt.'' Ook Ronald de Boer had medelijden met Davids.
,,Ik had er moeite mee dat hij werd gepasseerd. Ik heb voorgesteld om
Davids achter de spitsen te zetten (de positie die De Boer nu innam,
red.), Seedorf achterin en ik gewoon rechtshalf. Maar Hiddink wilde meer
rust in de as van het elftal.''
Toen Davids in de laatste fase van de wedstrijd alsnog Ronald de Boer
verving zei hij in het voorbijlopen tegen de tweelingbroer: ,,Laat mij
me gang maar gaan. Ik zal zorgen dat ik overal ben.'' Ook Blind
vermoedde toen nog dat Davids over de ergste schok heen was en op een
sportieve manier wraak nam op Hiddink. ,,De manier waarop hij de taak
van Ronald overnam vond ik fantastisch. Toen dacht dat het wel weer goed zat.''
Het zit dus niet goed. En het wordt interessant om af te wachten wat de
reactie van Hiddink zal zijn, of hij dit over zijn kant zal laten gaan.
De black four, Davids, Kluivert, Seedorf en Reiziger, vrienden
voor het leven, roeren zich binnen Oranje. Alleen de laatste doet dat
steeds met een vlekkeloos optreden op het veld. In samenwerking trouwens
met Winston Bogarde, de revelatie voorlopig van deze zomer.
Kluivert heeft al verkondigd dat hij wil spelen en Seedorf beet
gisteravond na afloop ook van zich af. De media hadden hem en zijn
vriendjes onheus bejegend, luidde de klacht. Ook liet hij doorschemeren
dat ten onrechte met hem wordt geschoven.
Na nog geen half uur spelen moest Seedorf gisteren het veld ruimen omdat
de Zwitsers te veel vrije trappen en corners afdwongen, waardoor ,,het
wat tricky werd om Clarence in de ploeg te houden'', aldus Hiddink.
,,Bovendien had hij bijna een tweede gele kaart opgelopen. Dan moet je
gewoon eerlijk zijn in zo'n situatie en een kopsterke verdediger (Johan
de Kock, red.) inzetten.'' Seedorf:
,,Voor de wedstrijd tegen Engeland resten er nog vier dagen om met de
bondscoach daarover te praten. Nu komen ze ook nog aan m'n maatje.''
Blind toonde begrip voor de opgewonden reactie van zijn ploeggenoten.
,,Deze jongens hebben een ongelooflijke geldingsdrang. Ze willen
eigenlijk meer dan kan. Zoals Davids en Kluivert vanavond hun werk
deden, daar heb ik ongelooflijke bewondering voor. Misschien worden ze
alleen maar beter van deze tegenslagen.''
Pikant is verder te ontrafelen wat Davids, die natuurlijk wel tot de
beste elf behoort, precies bedoelde met zijn triviale uitspraak. Wie
zijn de spelers die door Hiddink de hand boven het hoofd worden
gehouden? Is dat Jordi Cruijff? De 'zoon van' hield gisteren Taument uit
het elftal. Zijn acties mislukten voornamelijk. Alleen dat ene schot,
waar het eerste doelpunt uit ontstond, was natuurlijk goud waard.
Hiddink en Cruijff hebben uitstekend contact met elkaar.
Ze lagen elkaar al goed toen de huidige bondscoach nog trainer was van
Valencia. Hiddink maakt zich geen enkele zorgen over het WK van '98, een
toernooi waarop hij volgens zijn nieuwe contract nog steeds bondscoach
zal zijn. Wie kwaad wil, ontdekt in het Nederlands elftal van
gisteravond de hand van Johan Cruijff. Behalve zijn zoon speelde
verrassenderwijs ook een andere favoriet van de vroegere verlosser: Aron
Winter.
Maar Davids, die in de rust druk stond te gebaren met John Veldman,
vermoedelijk om zijn ongenoegen af te reageren, doelde ongetwijfeld ook
op Dennis Bergkamp. De spits van Arsenal bakte er tegen de Schotten geen
pepernoot van. Gisteravond liet hij enkele ouderwetse demarrages zien,
mede dankzij Ronald de Boer die hem goed in de diepte aanspeelde. Maar
zijn koelbloedigheid voor het doel liet te wensen over. Het schot in het
zijnet had een doelpunt kunnen zijn, de tweede treffer was er niet
gekomen als de bal niet toevallig in de rebound na een mislukte trap
weer voor zijn voeten terecht kwam nadat hij daarvoor ook al een keer
had gefaald alleen voor doelman Pascolo. En de geniale actie van
Kluivert, twee minuten voor tijd, had een beter lot verdiend dan de
mislukte afronding van Bergkamp. De Engelsen zullen vanaf gisteravond
weer aan zijn voeten liggen, maar de echte Dennis Bergkamp moet nog
opstaan.
Terug naar EK 1996