Het drugsproces tegen Desi Bouterse is vandaag begonnen. Zonder zijn
raadsman Abraham Moszkowicz. Hij blijft vertrouwen op zijn juridische
vondst en wacht op schorsing. Hoogmoed? Portret van een roemrucht
'bijtertje'.
Door Margriet Oostveen
Zijn favoriete schrijver is Leon de Winter. Abraham Moszkowicz (38), zou
in een roman van De Winter ook niet detoneren. Jongste telg in de
maatschap Moszkowicz, Moszkowicz, Moszkowicz & Moszkowicz. Joods milieu
in maatkostuum. Rijdt graag Aston Martin. Limburgse jongen in Borelli-
overhemden. Een handgemaakte zijden toga. Milde zweem van after-shave,
vrouwenliefhebber. Forse briljant aan linkerpink. Tarief: 300 tot 1.000
gulden per uur.
Zijn gevoel voor public relations behoort tot Brams grootste talenten,
vinden zijn collega's. Had hij een ander beroep moeten kiezen, zegt hij
zelf, dan was hij journalist geworden.
Publicitair gezien is Desi Bouterse een voltreffer. Vader Max Moszkowicz
werd eerst als raadsman benaderd, maar weigerde uit vriendschap voor de
Haagse strafpleiter Gerard Spong. Spong, die uit Suriname afkomstig is,
was nauw bevriend met slachtoffers van de Decembermoorden. ,,Verraad is
een te groot woord'', zegt hij. ,,Ik zag er ontrouw jegens mij in.'' Het
is uitgepraat. Toen verscheen Moszkowicz jr. met Bouterse op de
televisie in Nova. Armen om elkaars schouders. En later samen hupsend,
op de dansvloer van hotel Torarica te Paramaribo. Zijn vader heeft om
uitleg gevraagd. Spong ook. Hij stond met een Nova-medewerkster te
dansen, zei Abraham Moszkowicz, en toen kwam Bouterse er plotseling bij.
Niet waar, zegt Nova-redacteur Twan Huys desgevraagd. ,,Moszkowicz ging
bij Bouterse staan. Ik heb het ruwe materiaal nog op band.''
Een foto van zijn vader: Max Moszkowicz op het gymnasium. Precies zijn
jongste zoon. Hetzelfde golvende haar. De halve glimlach. Gereserveerd.
Parmantig en wat onzeker tegelijk.
De zoon zegt: ,,Wij bespreken alles samen. Hij is mijn bron van
inspiratie''. De vader kiest zorgvuldig jiddische woorden: ,,Bram is een
mensch. En dat is onder joden het beste wat je van iemand kunt
zeggen. Een mensch met nesjomme, een ziel.'' Bovenal is
Bram Moszkowicz zoon van een vader die Auschwitz overleefde.
Max Moszkowicz woog 46 kilo toen hij alleen terugkeerde. Moeder,
broertje en zusje waren direct na aankomst vergast, zijn vader werd
later in het kamp vermoord. Een Limburgs gezin nam Max op. Eieren met
cognac en suiker om aan te sterken, warmte van de dochter des huizes die
hij zou trouwen. Moszkowicz senior begon een textielbedrijf in
Maastricht, ging in de avonduren rechten studeren en vestigde zich als
advocaat. Zijn ster als strafpleiter rees snel. Nog geldt hij als een
van de besten. Geniaal als hij pleit, loven confrères, wijs en
beminnelijk. Gerard Spong, zijn vriend: ,,Hij is een zeer,
zéér sterke persoonlijkheid''.
Vier zonen. Allen werden advocaat in de maatschap. Een pantser rondom
vader. ,,Wie zegt dat wij een clan lijken, kan ik begrijpen'', zegt
Abraham.
Moszkowicz, Moszkowicz, Moszkowicz & Moszkowicz heeft nu vestigingen in
Maastricht, Roermond, Den Bosch en in Amsterdam, waar Abraham op de
Herengracht een kantoor met acht medewerkers leidt. Onder wie zijn
echtgenote, civiel-advocate Juliëtte Polak. Samen kregen ze twee
kinderen, hij heeft nog een zoon uit een eerder huwelijk.
Max junior leidt de civiele sector van het kantoor.
Broer David bekwaamde zich evenals Abraham in het strafrecht. Baruch
Moszkowicz veranderde zijn voornaam.
'Robert', heet hij nu. Aan ,,die ene'', zoals Abraham zijn broer noemt,
wil de familie geen woord meer wijden. Een heroïneverslaving,
bedrieglijke bankbreuk, veroordeeld tot negen maanden cel. In 1996 heeft
hij zich gerehabiliteerd. Toen werd hij voor de tweede maal beëdigd
tot advocaat. Nu leidt Robert een zelfstandig
advocatenkantoor in Nieuwegein. Gevraagd naar zijn familie zegt hij:
,,Ik hoor daar niet meer bij en wil er daarom niets over vertellen''.
Toen Robert in 1989 moest voorkomen, zijn vader was op dringend verzoek
zijn raadsman, noemde prof.dr. J. Bastiaans hem een tweede-generatie
oorlogsslachtoffer. Met een manische neiging ,,flink en groot'' te
willen zijn.
En Abraham Moszkowicz? Hij werd de dankbare zoon.
De Utrechtse strafpleiter Piet Doedens: ,,Bram heeft me dingen verteld.
Ik ga die niet herhalen. Maar ik dacht: De oorlog is aan jou ook niet
voorbij gegaan.'' Je kon met hem lachen, zegt zijn voormalig docent rechtsfilosofie aan de Universiteit van Amsterdam, H.
Kaptein. Ook daarom. Gingen ze op een bankje zitten, sprong Bram meteen
weer op. ,,Ojee. In de oorlog mochten joden ook niet op bankjes
zitten!''. Bram? Levensgroot minderwaardigheidscomplex, stellen
enkele confrères. ,,Entre-nous uiteraard.'' Abraham Moszkowicz:
,,Ik kan me bij jalousie de métier alles voorstellen, maar dit
niet''. Gerard Spong: ,,Hij was een jongen die zo vreselijk zijn vader
probeerde na te apen.''
Als rechtenstudent, zegt Abraham, leerde hij het meest van de pleidooien
van zijn vader, waarnaar hij zo vaak mogelijk kwam luisteren. ,,We
konden goed bier drinken samen, hij was aardig'', zegt zijn oud-docent
Kaptein. ,,Nijver, niet superslim, maar dat geldt voor meer goede
strafpleiters.'' Abraham viel op. ,,Als zoon-van. Altijd formeel, in
zijn jasjes.''
Het zelfvertrouwen van Bram Moszkowicz groeide evenredig met zijn
clièntele van topcriminelen. Spong: ,,De laatste jaren ontwikkelt
hij duidelijk zijn eigen stijl. Hij is feller dan Max.''
De Amsterdamse officier van justitie Fred Teeven noemt Abraham
Moszkowicz ,,een bijtertje''. Vader en zoon Moszkowicz verdedigden Johan
V. in het 'Hakkelaar'-proces. Bijzonder venijnig reageerden Teeven en
junior toen op elkaar. Senior, sussend, vroeg de rechter om begrip voor
,,die jonge honden''. Waarna Teeven Moszkowicz junior met Sinterklaas
een marsepeinen hondenbot stuurde. Teeven beschouwt
Abraham juridisch als ,,de beste'' van zijn familie. Als ,,de
geldmaker'' van het kantoor ook. ,,En ik ben hem als mens bijzonder gaan
waarderen.'' Wat niet wegneemt dat ze het ,,keihard meppen'' in de
rechtszaal continueren, grinnikt hij.
,,In het pleiten is Bram een meester. Maar zijn zwakke punt is dat hij
zich slecht kan beheersen'', zegt Teeven. Daar mikt hij dus op. ,,Door
een getuigengehoor tetteren. Beetje murmelen en 'hum, hum' brommen.''
Vaste prik tijdens het Hakkelaar-proces. Vond de rechter het welletjes,
begon collega Witteveen. ,,En dan werd Bram kwaad en raakte hij de draad
kwijt.'' Justitie-officier Witteveen, die inmiddels op het Antilliaanse
eiland St. Maarten is gestationeerd: ,,Het werkte altijd! En dan had
de getuige de tijd zich te herstellen en even na te denken.'' Het ,,hoge
toontje van Bram'', het ,,zeuren'' voor de rechtbank, het irriteert
Witteveen. Ook buiten de rechtszaal kan hij niet met hem overweg. ,,Noem
het een conflict van karakters. Ik weet niet of hij betrouwbaar is. Ik
geloof dat hij wel eens op ongeoorloofde wijze aan zijn informatie komt.
Ja, dan denk ik aan gestolen informatie.''
Tien van ,,honderden strafzaken'' die zijn kantoor jaarlijks behandelt,
doet Abraham Moszkowicz naar eigen zeggen om niet. Zoals die van
Mariëlle Boon, het meisje dat zegt te zijn verkracht door
voetballer Patrick Kluivert. ,,Hij heeft zijn uiterste best gedaan'',
zegt moeder Linda Boon. ,,Maar we werden wel een beetje geleefd. Soms
dacht je: moet dat nou. Moszkowicz heeft zijn
contacten bij de Telegraaf. Hij wilde dat Mariëlle daar zou
verschijnen. En daarna in Nova, als tegenhanger.'' De eerste keer
stonden ze ,,een beetje giechelig'' van de zenuwen in zijn kantoor op de
Herengracht. Ze kende het alleen van een rondvaart. On your left
side. Grote gouden letters op de gevel: 'MOSZKOWICZ ADVOCATEN'.
Linda Boon: ,,Als leek denk je dan toch: als Moszkowicz het niet kan,
wie moet het dan doen?''
Dat denken er meer. De biografieën van vader en zoon Moszkowicz
behoren tot de meest uitgeleende lectuur in de Amsterdamse Bijlmerbajes.
Moszkowicz junior verdedigt graag criminele beroemdheden. Zoals
Heineken-ontvoerders Frans M. en Cor van H.. In zijn biografie
Recht in de ogen van Mr. Abraham Moszkowicz noemt hij ,,Cor''
iemand die ,,indruk op mij maakte (...) een intelligente man met wie ik
een andere band heb dan met de gemiddelde cliënt''. Met een
hoofdverdachte in een drugszaak bezocht Moszkowicz een voetbalwedstrijd
in diens skybox bij Ajax. Hij kon het ook ,,wel vinden'' met Walter D.,
een van de drie verdachten uit de top van het vermeende drugsimperium
van Etiënne U. die bij hem aanklopten. Witteveen: ,,Ik heb gezien
hoe innig hij Johan V. begroette. Wederzijdse omhelzingen. Ik ben
daarvan geschrokken.''
Een grote cliënt was te gast op zijn bruiloft. Dan heet je als
strafadvocaat al snel 'consiglieri', een raadsman die vóór
een te plegen delict adviseert. De Amsterdamse
kunstenaarssociëteit De Kring weigerde Abraham Moszkowicz als lid.
Wij willen geen criminelen aan de bar, was de redenering. Waarop
Moszkowicz in een schriftelijke reactie stelde: ,,Onnodig te vermelden
dat deze 'uitsluiting' nare associaties met het verleden oproept.''
Spong: ,,Ik weet dat Bram absoluut geen consiglieri is. Maar omdat wij
zo in de picture zijn, geeft dat beroepsmatig wel de
verplichting iedere schijn te vermijden. Je moet het optreden met je
cliënt dus zoveel mogelijk uit de weg gaan''. Dat Moszkowicz'
openbare optreden zou afstralen op de beroepsgroep vindt advocaat
Doedens ,,kinnesinne''. En bovendien, zegt hij, ,,heeft pa heel goed aan
Bram geleerd waaraan je je vingers kunt branden.''
Maakt zijn roemruchte clièntele Moszkowicz jr. tot topadvocaat?
Zijn voormalige docent Kaptein, fijntjes: ,,Het is absoluut niet zo dat
de georganiseerde criminaliteit in Nederland een neus heeft voor de
meest effectieve strafpleiter.'' Maar ze willen hem. En hij hen. Eind
vorig jaar kreeg Abraham Moszkowicz een berisping van
de raad van discipline van de Nederlandse Orde van Advocaten. Wegens het
vertegenwoordigen van twee cliënten met tegenstrijdige belangen. De
Surinaamse junglecommandant Ronnie Brunswijk en een drugskoerierster.
Zij zou tegen Brunswijk getuigen. Moszkowicz legde haar zaak toen neer,
maar het was al te laat. Gerard Spong tekende als Moszkowicz' raadsman
in dezen hoger beroep aan tegen de berisping. ,,Mensen moeten de
raadsman kunnen kiezen die ze willen'', zegt hij. De deken van de
Amsterdamse Orde van Advocaten, F. Bannier, riposteert: ,,De cliënt
weet niet altijd wie zijn belangen het beste dient. Die gaat op een
naam af. En zeker een advocaat van naam zou daar rekening mee moeten
houden.''
In een recente top-tien in Elsevier van strafrechtadvocaten
zetten de confrères Moszkowicz junior op vier. Na Gerard Spong,
diens kantoorgenoot Wladimiroff en de gebroeders Anker uit Groningen.
,,Bram komt altijd met een goede pleitnota en hij kan creatief-juridisch
denken'', zegt Spong. Vader Moszkowicz: ,,Hij kent wetten en
jurisprudentie tot in de puntjes en de komma's.'' Justitie-officier
Teeven: ,,Bram wint niet veel zaken. Maar als een officier zijn werk
goed doet, haha, dan kom je daar als raadsman ook nauwelijks aan toe.
Zijn resultaat is niet vrijspraak, maar dat een proces volgens de regels
wordt gevoerd.''
Moszkowicz jr. is geen lid van de Nederlandse Vereniging van
Strafrechtadvocaten. Omdat sommige andere leden het predikaat
strafpleiter niet verdienen, zegt hij zelf. ,,Niet handig'', zegt
bestuurslid en hoogleraar strafrecht Gerard Mols. ,,Binnen onze
beroepsgroep komt openlijke kritiek als een boemerang op je terug''.
Spong, wel lid, wijt het aan ,,misplaatste zelfoverschatting''. Dat komt
ervan, zegt hij, als je medewerkers niet mogen toetreden tot de
maatschap. Spong: ,,Met een kantoor vol ondergeschikten krijg je ja-
knikkers. Je moet jezelf nooit te goed vinden voor een club waarvan je
wat kunt leren.''
Ook Spong ,,lijkt niet aan jalousie de métier te ontkomen'', zegt
Abrhaham Moszkowicz. Eerst nog rustig: ,,Spong heeft zich altijd lovend
over mij uitgelaten. Tot ik Bouterse ging verdedigen.'' Met groeiende
ergernis vertelt hij dat zijn tuchtzaak voor de raad van discipline in
stilte zou plaatshebben. Furieus: ,,Tot Gerard Spong, mijn raadsman, ter
meerdere eer en glorie van zichzelf een journalist belde''. Reden
genoeg, aldus Abraham, om hem (,,ook gezien de kwaliteit van zijn
werk''), de deur te wijzen. Vader Max weerhield hem daar tot dusver
van. Spongs opmerking over ,,ja-knikkers'' is de druppel. ,,Die brief
gaat nú de deur uit. Spong krijgt zijn congé.''
Vader Max had gezucht. ,,Bram kan erg direct zijn. Net als Spong. Ik kan
me voorstellen dat hij mensen tegen zich in het harnas jaagt. Ook net
als Spong. Het is de jeugd.''
Niemand is te groot voor Abraham Moszkowicz. Ook de Surinaamse adviseur
van staat niet. Strafpleiter Gerard Mols verbaast zich erover dat
Moszkowicz voor het gecompliceerde Bouterse-dossier geen groter team van
advocaten samenstelde. Rechtsfilosoof Kaptein valt het ,,totale gebrek
aan afstemming'' op. Advocaat Doedens: ,,Je kunt je afvragen of Bram
Bouterse niet teveel laat uitkraaien.'' Dat zijn dossiers openbaar
zouden worden gemaakt. Dat hij in Suriname voor de rechter zou komen.
En dat Bouterse wist dat zijn proces vandaag zou beginnen. Justitie-
officier Teeven: ,,Bouterse lijkt me een onbeheersbare cliënt.''
,,Het klinkt pedant'', had Abraham Moszkowicz in zijn werkkamer gezegd,
,,maar mislukt is je zaak pas als je iets in een dossier over het hoofd
hebt gezien. En dat gebeurt mij niet.''