Dossier Nederlandse Antillen

Nieuws

Achtergrond

Bonaire

Curaçao

Saba en Sint Eustatius

Sint Maarten

Verhouding met Nederland

Door onze redacteur EDITH SCHOOTS
WILLEMSTAD, 15 OKT 1999. De politiek partijen op Curaçao steggelen over een nieuwe coalitie. De bevolking voelt de economische malaise en klaagt. ,,Nederland moet voorlopig de hand op de knip houden.''

De bevolking mort, het bedrijfsleven mort. ,,Het zijn allemaal boefjes, ze denken alleen maar aan hun eigen portemonnee. Al die politieke partijen, het is één pot nat. De enige oplossing is: terug onder Nederlands bestuur. Nederland is onze moeder.'' Taxichauffeur Roy is niet de enige Curaçaoënaar die het vertrouwen in zijn regering totaal heeft verloren. Een onlangs door de Vereniging Bedrijfsleven Curaçao (VBC) gehouden enquête leert dat de helft van de bevolking meer bemoeienis van Nederland wil.

Curaçaoënaren kunnen zich geen nieuwe spullen veroorloven. Buurthuizen organiseren Ban Topa's (tweedehandsmarkten). Zakenman R. Eugenio opent volgende maand een permanente Marshe di Pueblo (volksmarkt) voor gebruikte artikelen. Het bisdom deelt sinds enkele weken voedselpakketten uit. En deze week begon de serviceclub Lions een actie om zevenhonderd kinderen die met een lege maag op school komen dagelijks ontbijt te geven.

Ondertussen gaat kostbare tijd verloren aan politiek gekrakeel. Na de val van de regering proberen de partijen een nieuwe coalitie te formeren, maar dat gaat moeizaam. Tot grote ergernis van het bedrijfsleven en de bevolking.

Begin deze week leken de PNP van demissionair premier Suzy Camelia-Römer, de FOL en oppositiepartij PAR het snel eens te worden over de uitvoering van het Nationaal Herstelplan. Belangrijkste 'pijnpunt': de drastische afslanking van het ambtenarenapparaat. Maar gisteren lagen de kaarten weer heel anders. De ene partij wil per se een andere erbij, maar een derde accepteert dat niet. Zelfs de partij die begin deze week volledig buiten spel leek te staan, de PLKP van vakbondsleider Errol Cov, maakt weer een kans. Maar dan doet Suzy Römer niet mee, want die is boos op Cov.

Tegelijkertijd is de regering op Curaçao bankroet. Aan het eind van de maand kunnen de ambtenarensalarissen niet uitbetaald worden. Het kabinet is demissionair. En zolang de politieke partijen steggelen over een nieuwe coalitie heeft praten met de banken geen zin: die komen pas met een miljoenenkrediet over de brug als de nieuwe coalitie bekend is. En dan ook nog onder voorwaarde dat die coalitie snel de maatregelen uit het Nationaal Herstelplan neemt. Dat plan moet Curaçao uit de neerwaartse economische spiraal trekken.

Volgens een rapport van het management-consultantsbureau KPMG, dat twee weken geleden uitlekte, zou tweederde van de circa 2.600 eiland-ambtenaren overtollig zijn. En dan zijn er nog de ambtenaren van de landelijke overheid. Daarover verschijnt binnenkort ook een rapport. ,,Er doen getallen de ronde van in totaal 3.000 tot 4.000 [overtollige] ambtenaren,'' zegt P. Peterson van de rijksvoorlichtingsdienst.

Het KPMG- rapport met de veelzeggende titel Nothing will be the same - ,,slechts een discussiestuk'', aldus de rijksvoorlichtingsdienst - heeft de ambtenarenbond ABVO ,,des duivels'' gemaakt. Begin deze week riep de ABVO dat ,,heel Curaçao plat gaat'' als de overheid de aanbevelingen uit het rapport uitvoert. Dat wil voorzitter Hubert Rojer later nuanceren: ,,We moeten de mensen eerst bewust maken van wat hen boven het hoofd hangt.''

De vakbondsman Rojer gelooft er namelijk niks van dat de afvloeiïng van de overtollige ambtenaren bij de eilandsdiensten zonder gedwongen ontslagen zal gaan. ,,En dan zijn de gevolgen voorspelbaar: meer geld nodig voor sociale voorzieningen, meer mensen die naar Nederland vertrekken. Het is niet voor niets dat daar juist nu wordt gevraagd om de toelating van Antillianen aan banden te leggen.''

De personen waar het om gaat, de ambtenaren, wachten de ontwikkelingen lijdelijk af. ,,Ik neem het allemaal met een korreltje zout', zegt een medewerker van de GGD, waar volgens het KPMG-rapport 280 plaatsen zouden moeten verdwijnen. ,,Er zijn al zo veel miljoenen vergaderingen geweest en rapporten geschreven. Daar is ook niks mee gedaan. Bovendien, ontslagen is zo'n zwaar woord. Het gaat om afdelingen die geprivatiseerd moeten worden en om fusies met andere instellingen. Nee, ik ben er heel rustig onder. Natuurlijk zijn hier veel mensen zenuwachtig. Maar onrust? Nee.'' Hij wil anoniem blijven.

Het gemor is onderhuids. Van massaal protest is nog niets te merken. Er wordt wel openlijk geklaagd. Voor een deel van de bevolking zijn de gevolgen van de economische malaise pijnlijk. Op 1 oktober werd een onroerend goedbelasting van vijf procent ingevoerd. Dat verhoogt de kosten van het levensonderhoud sluipenderwijs. Er wordt geklaagd over het gebrek aan werk en de armoede in de achterstandswijken, die niet wordt bestreden.

Curaçao lijdt honger, kopte de Amigoe woensdag. Volgens de buschauffeur die de krant onder ogen krijgt is dat een leugen. Een oudere medepassagier zegt dat het alleen maar sensatienieuws is. ,,Dat schrijven ze om geld uit Nederland los te krijgen.'' Hij voegt er aan toe: ,,Als ik de Nederlandse regering was zou ik de hand voorlopig op de knip houden en pas geld geven als de nieuwe regering ook daadwerkelijk de gemaakte afspraken nakomt.''