Gezucht en gesteun over herstel Antillen
Met nog twee dagen te gaan tot
het definitieve oordeel van het IMF begint de hervormingsmachine op de
Antillen te haperen. Ministers krijgen spijt van hun haast.
Door onze redacteur MARGRIET OOSTVEEN
WILLEMSTAD, 13 SEPT. Kanonschoten knallen over Curaçao. "Tam-
bóerrrr!" Honderd mariniers duwen hun borst vooruit.
Tromgeroffel. De blaaskapel ademt diep. Dan: het Wilhelmus. Prinsjesdag
valt op de Antillen op de tweede dinsdag van september. Ook hier dragen
de vrouwelijke ministers wufte hoeden bij de opening van het
parlementaire jaar. Verder is alles anders, sinds in juli de
Machtigingswet is aangenomen. Die heeft het Antilliaanse parlement, de
Staten, voorlopig het zwijgen opgelegd. Een jaar lang mag het kabinet de
vrijwel failliete economie zonder inmenging versneld saneren. De
Statenleden werken wel door, ze handelen de wetsvoorstellen af die
buiten de Machtigingswet vallen. Bovendien moeten de hervormingen die
het kabinet nu op eigen houtje invoert, binnen een half jaar door de
Staten worden getoetst. Daarna kunnen die voorstellen alsnog worden
weggestemd. Democratie bestaat nog wel op de Antillen. Ze is alleen even
op zijn kop gezet.
Het is nu of nooit voor de zeven partijen tellende regeringscoalitie.
Wat het uitgestelde oordeel van de Staten betreft, is de stemming
optimistisch: ze hebben daar 18 van de 22 zetels en in het
kabinetsberaad valt het woord teamspirit vaak. Problematischer is
de zorgvuldigheid waarmee de ministers er dit jaar een berg hervormingen
door moeten jassen. Zal de Raad van Advies, de Antilliaanse Raad van
State, straks ook zijn fiat geven? Hoe garandeer je zorgvuldige
wetgeving en deugdelijk bestuur met een ambtenarenapparaat dat
tegelijkertijd fors moet inkrimpen? Achter de muren van regeringsgebouw
Fort Amsterdam blijkt de hervormingsmachine knarsend vast te lopen.
"Het is eigenlijk onverantwoord wat wij nu aan het doen zijn", zegt
minister Lucille Wout (Sociale Zaken en Arbeid). Zij is verantwoordelijk
voor het ambtenarenapparaat en ze had deze week een aanvaring met de
delegatieleider van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), die het
saneringsprogramma doorlicht. Terwijl de eilandsoverheid dit jaar al 900
ambtenaren naar huis wist te sturen, heeft de landsregering er nog 200
te veel. Het IMF was streng: als zij niet nog deze maand vertrekken, zal
het Nederland adviseren om het Antilliaanse begrotingstekort dit jaar
niet aan te vullen.
Alle resterende ambtenaren worden nu op de maatregelen uit de
Machtigingswet gezet, zegt Wout. "Ten koste van wat daarbuiten valt,
maar óók moet." Zoals de flexibilisering van de
arbeidsmarkt, cruciaal om investeerders aan te trekken en een economie
op poten te zetten. De Staten stemden dit wetsvoorstel uit de
Machtigingswet. Wout vertelt hoe bezuinigingen en hervormingen elkaar nu
beentje lichten: "De Flexibiliseringswet kan voorlopig helemaal niet
beoordeeld worden door de Sociaal Economische Raad. Want de leden van de
SER wonen verspreid over de eilanden. En in het kader van al ingevoerde
bezuiniging op dienstreizen, mogen zij het vliegtuig nu niet nemen."
Een kamer verderop zegt minister Stanley Lamp (Onderwijs): "Ik denk dat
we ons vergalloppeerd hebben. Het is te veel in een te korte periode.
Het herstelprogramma is zo groot dat we nu al onvoldoende mensen hebben
om het uit te voeren. Daarvoor zijn we afhankelijk van veel technische
bijstand uit Nederland. De snelheid waarmee Nederland mensen vrij kan
maken, is bepalend voor de vraag of we ons doel halen. Daardoor zijn we
weer van Nederland afhankelijk, terwijl we dit juist zelf zouden doen."
Implementeren. Dat woord klinkt vaak. In Fort Amsterdam, bij het
IMF en in Nederland: uitstekende bedoelingen heeft dit kabinet. Maar kan
iemand ook zorgen dat er iets van terechtkomt?
"Frustrerend" wordt het als Nederland ook gaat dwarsliggen, zegt
minister van Financiën Russell Voges. Het pijnpunt in zijn
portefeuille heet BKR, 'Belastingregeling voor het Koninkrijk'. Er was
een gunstige regeling voor offshore banken ontworpen, waaraan de
Antillen nu 10 procent van alle belastinginkomsten te danken heeft.
Nederland heeft die onder druk van de Europese Unie alsnog gedwarsboomd.
Toenmalig staatssecretaris Vermeend van Financiën was voor. Voges:
"Het trok de aandacht, men speelde er vast op in en nu mag het niet
doorgaan. Zo verspeel je hier dus óók je
geloofwaardigheid." Ook kampt Voges met de "lage belastingmoraal" van
het land. "Er is een grote gap tussen wat je kunt binnenhalen en
wat er is." Veertien Nederlandse ambtenaren kwamen ter ondersteuning.
Zij selecteerden vijftig belastingzaken. "Dat genereert naar verwachting
een extra belastingomzet van bijna twintig miljoen." Hij verwacht dat er
bij meer mankracht nog miljoenen meer uit te slepen zijn. "Maar ik heb
daar zelf geen mensen meer voor."
Minister Lamp is inmiddels van mening dat het herstelprogramma moet
worden herzien. Dat hervormingen opnieuw ",deels moeten worden
uitgesteld". Omdat het anders mis gaat hier, zegt hij. Om daar snel aan
toe te voegen: "Het is mijn persoonlijke mening, we zijn een
team.". Want premier Pourier en 'superminister' Suzy Römer
delen zijn opvatting vooralsnog niet.
Römer voert de partij PNP aan. Vorig najaar was ze nog premier. Tot
ze haar kabinet opblies, toen pogingen om te bezuinigen steeds
stukliepen. Haar beloning was een zware post naast Pourier (PAR) in het
nieuwe kabinet. Ze kreeg Economische Zaken én het nationaal
herstelplan in haar portefeuille. Als premier had Römer geen enkele
behoefte aan de tussenkomst van de "kille saneerders" van het IMF.
Römer: "Dat ik destijds het IMF zou hebben weggejaagd, is
flauwekul. Het kan me gewoon niet schelen. Saneren moeten we toch."
Römer wordt alom geprezen om haar moed, vorig jaar. Ze is zeer
zelfbewust, niet snel bereid "aan de hand" van Nederland te lopen.
Pourier houdt de contacten met Nederland goed, Suzy Römer wil
liefst autonoom handelen. Nu laat ze zien hoe dat zonder ambtenaren kan.
Het IMF prees haar programma voor de ontwikkeling van e-commerce en
belastingvrije handelszones. Römer maakt grote haast met de
privatisering van overheidstaken. Zoveel mogelijk besteedt ze uit, ook
het schrijven van nieuwe wetten. "Waarom niet? Je hebt meteen een breed
draagvlak."
Maar plotseling stond er deze week een advertentie in de krant. Namens
'de bezorgde burgers': HET IS GENOEG! Moeten wij afglijden naar een
situatie waarin wij als volk volledig apathisch worden? De zwijgende
meerderheid KAN en MOET spreken! "De inzet van het kabinet is in
orde", zegt een van de initiatiefnemers, Guus Christiaan. "Maar ze
draven door. Ons volk moet de democratie juist nu controleren. De
ongeïnteresseerdheid maakt me bang. Laat ons land maar naar de
verdommenis gaan, is de gedachte."