Gulden financieringsregel

Aanhangers van de gulden financieringsregel maken een onderscheid tussen de lopende overheidsuitgaven en de kapitaalsuitgaven. Kenmerk van de lopende uitgaven is dat betaling en behoeftebevrediging in dezelfde inkomensperiode plaatsvinden. Bijvoorbeeld: de overheid betaalt salarissen uit aan onderwijspersoneel aan de basissschool in 1997. Daarvoor krijgen kinderen in datzelfde jaar les. Bij de kapitaalsuitgaven ligt dat anders. Uitgaven die in deze inkomensperiode worden gedaan leiden tot behoeftebevrediging in een reeks van komende jaren. Ook hier een voorbeeld: de aanleg van de Betuwelijn kost nu geld, maar bevredigt onze transportbehoeften tot (hopelijk) ver in de eenentwintigste eeuw.

Vanuit die gedachte wordt gesteld dat voor de financiering van zulke overheidsinvesteringen wel gebruik mag worden gemaakt van leningen. De aflossing en rentebetaling over de kredieten komt ten laste van toekomstige belastingbetalers. Maar dat is terecht, want zij profiteren ook van de voorziening.