Bioscoopagenda Nederland
www.bios.nl

Meisjesvalsheid in zuurstokkleuren tart goede smaak

Door HANS BEEREKAMP
Af en toe verschijnt er op video een film, die leuker is dan de meeste in de bioscoop uitgebrachte komedies. Enig gevoel voor camp is wel vereist, want de in zuurtjeskleuren gedompelde ironie van Romy and Michele's High School Reunion, geregisseerd door de onbekende David Mirkin, gaat regelmatig ver over de grenzen van de goede smaak. Dat is maar goed ook, want het onderwerp zou zich slecht lenen voor een serieuze benadering.

Lisa Kudrow (l.) en Mira Sorvino in Rmoy and Michelle's High School Reunion

Romy en Michele (Mira Sorvino en Lisa Kudrow) zijn nu al tien jaar van school af en hebben nog steeds geen succes. Ze zijn samen naar Los Angeles verhuisd, op zoek naar rijkdom en roem, maar bewonen een armoedige kamer en hebben niet eens een auto waar je mee voor de dag kunt komen. Als ze ontdekken dat er een schoolreünie aan zit te komen, besluiten ze daar met een geleende auto en een nepverhaal over hun rijkdom (ze zouden miljonair zijn geworden met de uitvinding van de Post-It-plakkertjes) wraak te nemen op alle voormalige klasgenoten die zichzelf destijds aantrekkelijker en slimmer achtten.

De comédiennes Sorvino en Kudrow kunnen zich volledig uitleven in de rollen van twee oliedomme tutjes, die zichzelf steeds verder in de nesten werken. Daar staan de voormalige knapste meisjes van de klas in een rijtje naast elkaar, allemaal met een zwangere buik onder hun pastelkleurige cocktailjurk. Nee, ze hebben geen carrière gemaakt, want ze hadden het te druk met hun gezin. Intussen maken hun stomdronken echtgenoten, kotsend in de achtertuin, avances bij de keiharde zakenvrouwen Romy en Michele. Totdat die door een verspreking door de mand vallen en nog dieper zakken in de klassenhiërarchie dan ooit.

Romy and Michele's High School Reunion heeft een wat ingewikkelde structuur, met verschillende realiteitsniveaus, die slechts te herkennen zijn door groteske accenten in de art direction. Het scenario wil helaas dat alles weer goed komt en dat de beide vriendinnen met opgeheven hoofd, in de helikopter van de allerlelijkste en allerrijkste ex-klasgenoot, de partyruimte verlaten. Desondanks is het een behoorlijk vileine satire op de maatschappelijke concurrentie op een schoolreünie in het algemeen en meisjesvalsheid in het bijzonder. De film is net niet scherp genoeg om cultstatus te kunnen verwerven, maar te aardig om onopgemerkt te blijven.

Uitgebracht op huurvideo door Touchstone Home Video