Handelsblokken

Sinds 1948 zijn er 76 regionale blokken opgericht van landen die elkaar met uitsluiting van derden bepaalde voorrechten op handelsgebied toekennen.

Bij een vrijhandelsgebied heffen de aangesloten landen geen invoerrechten op elkaars producten. Maar ten opzichte van de buitenwereld hanteert elke deelnemer zijn eigen tarieven. Voorbeeld: de Europese Vrijhandels Associatie (EVA) met Noorwegen, Zwitserland, IJsland en Liechtenstein als leden. Sinds begin 1994 bestaat er een vrijhandelsverdrag tussen de EVA en de EU, de zogeheten Europese Economische Ruimte (EER). Buiten Europa kennen we bijvoorbeeld de North American Free Trade Association (NAFTA) tussen de Verenigde Staten, Canada en Mexico. En in Zuid-Amerika vormen Venezuele, Colombia, Peru, Ecuador en Bolivia de Andes-groep en hebben Brazilië, Argentinië, Paraguay en Uruguay een vrijhandelsakkoord gesloten onder de naam Mercosur.

Bij een douane-unie zijn de onderlinge douanerechten afgeschaft; er is vrij verkeer van goederen en diensten; bovendien wordt de invoer uit landen die geen lid zijn belast met een gemeenschappelijk buitentarief. Voorbeeld de Europese Unie (EU), die op weg is naar een economische unie. Behalve de kenmerken van een douane unie heeft deze ook nog vrij verkeer van arbeid en kapitaal; een op elkaar afgestemd economisch beleid en gemeenschappelijke instellingen. De nationale overheden dragen een groot deel van hun bevoegdheden over aan een Europese regering.