Cate Blanchett

In de reeks profielen van eigentijdse sterren deze week de Australische actrice Cate Blanchett, de broze schoonheid die een Oscarnominatie kreeg voor de titelrol in Elizabeth en binnenkort te zien zal zijn als elvenkoningin in Lord of the Rings. In The Gift speelt ze een helderziende huisvrouw.

Door HANS BEEREKAMP

Onder de sterren van haar generatie neemt de Australische Cate Blanchett een vorstelijke uitzonderingspositie in. In tegenstelling tot de straatjongens van Down Under, Mel Gibson en Russell Crowe, genoot de delicate schoonheid Blanchett een klassieke theateropleiding aan het National Institute of Dramatic Arts, was ze een gelauwerd theateractrice voor ze haar eerste filmrol speelde (als verpleegster in een Japans vrouwenkamp, in Bruce Beresfords Paradise Road uit 1997) en is ze een geducht expert op het gebied van de klassieke muziek. Het internationale publiek leerde haar kennen door de voor een Oscar genomineerde titelrol van 'the Virgin Queen' in Elizabeth (Shekhar Kapur, 1998) en binnenkort zal ze door een nog veel groter publiek gezien worden als de elvenkoningin Galadriel in alle drie de delen van Peter Jacksons verfilming van Lord of the Rings.

Catherine Elise Blanchett (Clayton, Victoria, 14 mei 1969) werd opgevoed door haar moeder in Melbourne, na de dood van haar uit Texas afkomstige vader. Op haar achttiende figureerde ze op vakantie in Egypte uit geldnood in een lokale boksfilm, en zwoer nooit meer iets met film te maken te willen hebben. Daar kwam verandering in na haar theateropleiding en bekroonde rollen in Sydney, onder meer tegenover Geoffrey Rush. Ze speelde in enkele televisieseries en maakte na Paradise Road en Oscar and Lucinda (Gillian Armstrong, 1997) de sprong naar Londen en Hollywood. Daar kreeg ze zowel huisvrouwenrollen te spelen, bij voorbeeld in Pushing Tin (Mike Newell, 1999) en The Gift (Sam Raimi, 2000), als aristocratische dames. De enige kostuumfilm na Elizabeth was de Oscar Wilde- verfilming An Ideal Husband (Oliver Parker, 1999), maar ook haar bijrol in The Talented Mr. Ripley (Anthony Minghella, 1999) behoorde tot de jeunesse dorée.

Over Blanchetts goede smaak in de keuze van regisseurs valt niet te twisten. Zo was ze te zien in Sally Potters The Man Who Cried (2000) en speelde ze onder regie van Tom Tykwer in het door Krzysztof Kieslowski geschreven Heaven.

Een van de grootste problemen voor Blanchett is de vraag hoe zij zich moet presenteren in het soort publicaties dat sterren maakt en breekt. Over haar huwelijk met de weinig bekende Australische acteur Andrew Upton valt weinig te melden, evenmin als over haar voorkeur voor Cola Light. Ironie is wellicht het geheime wapen. Gevraagd naar haar eigenlijke haarkleur, antwoordde Blanchett: "Het is een van de grote mysteries in de wereld, ik kan er echt geen antwoord op geven, want ik weet het zelf niet. Ik denk, min of meer blond."