In: 25 theaters

Behaagzieke koetjesreep

Door DANA LINSSEN
In Chocolat, de nieuwste film van Lasse Hallström (What's Eating Gilbert Grape, The Cider House Rules) speelt Juliette Binoche een alleenstaande moeder die op een dag een star en ingeslapen Frans dorpje komt binnenwaaien om een chocolaterie te openen.

Ze is filosofe en toverheks ineen, zeer tot de schrik van de streng religieuze dorpsgraaf (Alfred Molina). Chocolat is genomineerd voor vijf Oscars, waaronder die voor Beste Actrice voor Binoche en Beste Vrouwelijke Bijrol voor Judi Dench als haar weerbarstige huisbazin. Chocolat heeft, de vergelijking dringt zich op, echter geen smaak. Chocolat (uit te spreken op z'n Frans) is een koetjesreep, waarin de laatste restjes cacao zijn vervangen door een laffe zoete substantie die de herinnering oproept aan iets wat heel smakelijk had kunnen zijn. Chocolat wil het Amerikaanse publiek doen geloven dat ook een zogenaamde Europese kunstzinnige film best te verteren is voor het grote publiek. Chocolat is een misverstand.

Het sentimenteel-nostalgische beeld van Europa dat de film presenteert is ergerlijk en lachwekkend tegelijkertijd. De late jaren vijftig in een Frans bergdorpje, die de film als decor heeft gekregen, zijn tot op het niveau van een sprookje genivelleerd. Niets doet meer denken aan de echte jaren vijftig. Misschien nog een beetje de opbollende jurken van de voornamelijk vrouwelijke hoofdpersonen en de Roodkapjerode manteltjes van Binoche en haar dochtertje (de iets beter in haar kinderlichaam gegroeide Victoire Thivisol uit Ponette). Maar Chocolat is een fabeltje zonder magie. Het onderliggende thema van een jonge, zelfstandige vrouw die in opstand komt tegen een door kerk en patriarchaat gedomineerde gemeenschap is ontdaan van elke gelaagdheid en suggestie. De bevrijding die de verschijning van deze vrouw in het dorpje met zich meebrengt is zo evident, dat de enige band die de toeschouwer met de hoofdpersonen gegund wordt een verre en onpersoonlijke glimlach van begrip is. Natuurlijk is Hallström een ervaren acteursregisseur en is het kwartet actrices dat hij om zich heen verzamelde, (naast Binoche en Dench ook nog echtgenote Lena Olin en Carrie-Anne Moss) de drijvende kracht achter de film. Met name Binoche is meer dan verdienstelijk. Gerijpt als verschijning en actrice heeft ze aan onschuld gewonnen, wat haar in deze potentieel geschakeerde rol werkelijk de spil van de film maakt. Terwijl Johnny Depp ook nog even als gitaarspelende zigeuner voor wat zwoele romantiek mag zorgen. De tagline, de slogan waarmee Chocolat aan de vrouw (want vrouwen hebben iets met chocola, wijst onderzoek na onderzoek uit) moet worden gebracht is: 'One taste is all it takes'. Was het maar zo eenvoudig.