In: 59 theaters

Duivel kleedt zich beter

Door BIANCA STIGTER
Het is een verrassing die eraan zat te komen. In Kevin Smith' Dogma werd God gespeeld door een vrouw. In Bedazzled van Harold Ramis is het de duivel die van geslacht verandert. Hij kleedt zich meteen een stuk beter. Alanis Morisette droeg in Dogma een grote geruite onderbroek, Elizabeth Hurley doet de duivel in Bedazzled in een Schots minirokje.

Bedazzled is luchtige variant op het Faustverhaal in het algemeen en in het bijzonder op een cultfilm uit 1967 van Stanley Donen met Peter Cook als de duivel en Dudley Moore als de sukkel Elliot. Elliot wordt nu gespeeld door Brendan Fraser, woont in San Francisco en werkt op een kantoor waar zijn collega's het liefst vluchten als ze hem zien aankomen en het meisje van zijn dromen hem niet eens ziet staan. In ruil voor zijn ziel zal de duivel zeven wensen van hem in vervulling doen gaan. Elliot gebruikt ze om het hart van een collega te winnen, maar de duivel zorgt ervoor dat er telkens iets mis gaat. Als Elliot zichzelf rijk en machtig wenst, tovert ze hem bijvoorbeeld om in een Colombiaanse drugsbaron, als hij een gevierd schrijver wil worden maakt ze hem en passant homoseksueel.

Bedazzled werd geregisseerd door Harold Ramis, die in 1993 het meesterwerk Groundhog Day maakte, en daarna nog een aantal aardige komedies zoals Multiplicity en Analyze This. Het is moeilijk voor te stellen dat Brendan Fraser, ster van de avonturenfilm The Mummy, Ramis' eerste keus was voor de rol van Elliot. Dit flauwe materiaal heeft het nodig om door een komiek te worden overdreven. Misschien is Ramis van mening dat zijn grappen op zichzelf al leuk zijn. In zijn andere films waren ze dat misschien wel. In deze niet; het lijkt alsof zijn grappen, onder invloed van het succes van de gebroeders Farrelly misschien, dommer zijn geworden. Een hele grote man met een hele kleine penis is alleen maar leuk als een komiek van dat gegeven het uitgangspunt voor een grap maakt en niet de ontknoping. Jim Carrey of Bill Murray waren daar vast wel toe in staat geweest. Toch zorgen Fraser en het script wel voor een paar hilarische momenten. Geestig is de manier waarop Elliot als Colombiaanse drugsbaron ontdekt dat hij Spaans kan spreken. "Ik spreek Spaans", zegt hij in het Spaans tegen zijn bediende. De bediende kijkt er niet van op. Elizabeth Hurley had beter begrepen dat acteren in deze film geen pas geeft. Zij speelt de duivel niet, zij poseert hem.