In: 36 theaters

Verfilming Giphart knipoog 'Turks Fruit'

Door BIANCA STIGTER
Ik ook van jou is de verfilming van een goed en bekend boek, het volmaakt banale debuut van Ronald Giphart uit 1992. Het werd verfilmd door Ruud van Hemert, die met Schatjes! en Mama is boos in de jaren tachtig al twee van de beste Nederlandse publiekssuccessen afleverde.

Ik ook van jou is een moeilijk te verfilmen boek. Het gaat over een aankomend schrijver die met een studievriend op vakantie is in de Dordogne en terugdenkt aan zijn relatie vol geweldige seks en gepassioneerde ruzies met bloedmooi, hysterisch, suïcidaal meisje Reza. De onuitstaanbare charme ervan zit hem in een soort Droste-effect: jonge schrijver schrijft over een jonge schrijver die een boek aan het schrijven is en zichzelf gelukkig prijst dat hij met Reza iets heftigs heeft meegemaakt zodat hij iets heeft om over te schrijven.

Van Hemert heeft op het eerste gezicht geen moeite gedaan om voor dit effect een equivalent te vinden. De relatie tussen Reza en de schrijver treedt nu zonder meer op de voorgrond, waardoor de film veel platter en zoeter is dan het boek. Ook door enkele veranderingen in de plot lijkt de film soms meer op Betty Blue dan op het boek van Giphart, en dringt ook die beroemde Nederlandse verfilming van een beroemd Nederlands boek zich meer op. Van Hemert moet vaak aan Paul Verhoevens verfilming van Jan Wolkers' roman Turks Fruit hebben gedacht. Het is vast geen toeval dat de hoofdpersoon, die in het boek Ronald heet, in de film net als in Turks Fruit Erik heet. De schrijver wordt gespeeld door Antonie Kamerling, die er een wel heel kleurloze figuur van maakt. Hippe bloesjes en kekke klodders gel kunnen dat niet verhelen. Als Kamerling muziek was, was hij muzak. Big Brother- presentator Beau van Erven Dorens is wel perfect gecast als de brallerige, verliteratuurde student Fraser. Soapster Angela Schijf is als Reza net zo goed in ontwapenen als in hysterisch zijn. Sinds Monique van de Ven in Turks Fruit heeft geen actrice meer zo akelig spontaan door het beeld gehuppeld als Schijf in Ik ook van jou. Het zou me niet verbazen als meisjes die de film hebben gezien stiekem even aan haar zullen denken als ze met een van hun eerste vriendjes over straat lopen.

Schijf heeft (althans in de film) kleinere borsten dan Van de Ven, een feit dat in de film een nog grotere rol speelt dan in het boek. Reza is uitzinnig jaloers op elke vrouw met grotere en bewerkt haar eigen boezem met een scheermes. Het verschil tussen de borsten uit Turks Fruit en Ik ook van jou zegt zowel iets treurigs als iets bemoedigends over wat er sinds 1973 veranderd is. Blote borsten hebben niets rebels meer. Niemand neemt er meer aanstoot aan; het gaat er nu alleen nog om of ze wel goed genoeg zijn om te tonen. Een verschil in toon kenmerkt ook andere aspecten van Ik ook van jou. Turks Fruit had met de relatie tussen een kunstenaar en een jonge vrouw als kern iets hemelbestormends en opstandigs. In Ik ook van jou is alleen die kern overgebleven. Niemand hoeft van deze relatie en deze film op te kijken. Je zou Van Hemerts verwijzingen naar Turks Fruit daarom ook kunnen zien als zijn weemoedige versie van Gipharts Droste-effect.