T I T E L : |
The Crossing (Didar) |
R E G I E : |
Nora Hoppe |
M E T : |
Johan Leysen, Behrouz Vossoughi, Viviane de Muynck, Mil Seegers, Amid Chakir |
In: Filmmuseum, Amsterdam; Lux, Nijmegen
Johan Leysen en eenAfghaanse balling
Door DANA LINSSEN
Met The Crossing (Didar)
levert de van origine Amerikaanse, maar sindsdien net zoals de
hoofdpersonen van haar film over alle uithoeken van de wereld
uitgezwermde Nora Hoppe een intiem, observerend speelfilmdebuut af.
Hoppe is geschoold bij Lina Wertmüller en assisteerde voormalig
directeur Marco Müller bij het International Filmfestival
Rotterdam. Die ervaring met de kunstzinnige film is af te lezen aan haar
eerste lange film, die een weloverwogen, soms wat al te nadrukkelijke
indruk maakt.
De als een klassieke tragedie in vijf akten gestructureerde film speelt
zich af in een vervallen pension, een soort laatste halte voor een
Afghaanse vluchteling (Behrouz Vossoughi) en verder in de straten van
een onverwachts melancholisch gefilmd Brussel, waar ook veelvuldig op de
tram wordt gewacht. De levensgeschiedenis van deze oude en in zichzelf
gekeerde man wordt tot leven gewekt door de plotselinge aankomst van
Sarban, een nieuwe bewoner, gespeeld door een besnorde Johan Leysen.
Leysens ingetogen en als altijd schitterende speelstijl schuurt wat
ongemakkelijk langs het omslachtige acteren van Vossoughi, een uit Iran
afkomstige acteur die in het Westen waarschijnlijk het bekendste is
geworden door een rol in de soapserie Falcon Crest. Er wordt in
ieder geval veel gehoest en gekrabd en moeilijk gekeken in de kleine
keuken, waar langzaamaan duidelijk wordt of de mysterieuze Sarban een
beschermheer, een plaaggeest of een wraakengel is.
Voor de lange film die The Crossing wil zijn, is de manier waarop
het drama is uitgewerkt te bescheiden, blijft het thema van wereldlijke
versus innerlijke ballingschap te impliciet en is de stijl te plechtig
en gedragen. Van verheugende filmische schoonheid zijn evenwel alle
symbolen voor het voorbijgaan van de tijd die Hoppe heeft gekozen om
haar verhaal in te vertellen. De waterdruppels die door het plafond heen
zwellen en de wolken die op etalageruiten voorbijtrekken, zij lijken het
oude en bekende weer nieuw te maken.