In: 30 theaters

Mooi vormgegeven, onbegrijpelijke actie

Door HANS BEEREKAMP
De Canadese superproductie The Art of War is in één opzicht uitzonderlijk. Het komt zelden voor dat er zo veel zorg aan de vormgeving van een actiefilm wordt besteed, en zo weinig aan de inhoud.

Regisseur Christian Duguay, een voormalig cameraman en second unit-regisseur van actiescènes, van wie tot nu toe slechts de flop Screamers bij ons in de bioscoop verscheen, heeft eigenhandig de steadicam bediend. Ambachtelijk plezier moet hij daaraan hebben ontleend, om steeds maar weer te filmen hoe Wesley Snipes van een dak afspringt. Veel geld is gaan zitten in de actiescène tijdens een gigantisch millenniumfeest in Hong Kong. Maar wat daar precies gebeurt, waarom Snipes de partij op stelten zet, het beeld op het videoscherm vervangt en een hoge Chinese militair voor schut zet, dat blijft een raadsel.

In flarden dialoog, die geen vervolg krijgen, wordt gerefereerd aan krantenkoppen: "De Verenigde Naties! Vietnamese vluchtelingen! Het gaat om het openen van een miljoenenmarkt. De Chinezen zijn snel beledigd! De kunst van de oorlog is om die van binnenuit te voeren. De paar mensen die het in Amerika echt voor het zeggen hebben! De FBI vist weer achter het net."

Donald Sutherland, ook Canadees, mag de secretaris-generaal van de Verenigde Naties spelen, maar verdwijnt aan het slot tamelijk onverwachts geheel uit de film. Met oorlog heeft The Art of War weinig te maken, met kunst helemaal niets.