De adviesfirma Déminor mobiliseert beleggers van UPC voor onafhankelijk toezicht op de grootaandeelhouder, die de directie controleert. Blijven of wegbenen, dat is de vraag voor de moderne aandeelhouder.

Door onze redacteur MENNO TAMMINGA

AMSTERDAM, 18 JAN. Zijn aandeelhouders aanhouders? Of zijn beleggers toevallige passanten, die vandaag in het ene bedrijf investeren, maar morgen weer in een ander? De anonieme grote beleggers die adviesbureau Déminor hebben gevraagd om een mobilisatie van aandeelhouders in kabel- en internetbedrijf UPC zijn beleggers voor de lange termijn, bezweert directeur B. Thuysbaert van de adviesfirma. Ook zij zijn slachtoffer van de dramatische koersval van UPC.

Daarom hebben zij geld op tafel gelegd om een onderzoek van Déminor te financieren naar de financiële positie van UPC en de manier waarop de commissarissen hun controle van de directie (corporate governance) uitvoeren.

De beleggers hadden ook hun aandelen kunnen verkopen, zo redeneert hij, maar zij kiezen ervoor om voor hun zeggenschapsrechten op te komen, hoewel zij natuurlijk het recht houden om op elk moment afscheid te nemen van hun effecten terwijl Déminor zijn UPC-campagne voert. Het is de paradox van menig moderne professionele aandeelhouder, zoals pensioenfondsen en verzekeraars. Zij staan met een been op de drempel van de uitgang: zullen zij nog even blijven, of toch maar wegbenen?

In Nederland moeten commissarissen onafhankelijk toezicht uitoefenen, maar Déminor heeft daar bij UPC twijfels over gezien de verstrengeling van functies met grootaandeelhouders United Global en toeleverancier Philips. United Global, gevestigd in Denver, wordt op zijn beurt dankzij een complexe structuur gecontroleerd door de familie Schneider en mediamagnaat J. Malone, die weer gelieerd is aan telefoonbedrijf AT&T.

Déminor heeft een waslijst van vragen aan het immens verliesgevende UPC over onder meer een recente kapitaalinjectie door merendeels bevriende grote aandeelhouders en een nog af te ronden grote transactie, waarbij opnieuw bevriende partijen betrokken zijn. Verder dringt Déminor aan op de benoeming van een meerderheid van onafhankelijke commissarissen.

De mobilisatie door Déminor geeft nieuwe energie aan de veranderingsgolf die de afgelopen maanden over het Nederlandse bedrijfsleven is gespoeld. Van oudsher proberen beleggers bij overnames meer geld te krijgen voor de aandelen van het doelwit, zoals nu bij het bod van Scania op truckimporteur Beers.

Steeds vaker willen zij invloed op de bedrijfsstrategie en het beleid. Dat is voor Nederlandse begrippen ongehoord. De beleggersrevolte tegen de fusie van kantoorinrichters Ahrend en Samas resulteerde in de eerste geslaagde vijandige overname (Ahrend) en de opdeling van Samas, door de verkoop van de divisie kantoorartikelen aan belager Buhrmann. Beleggers braken vrijwel gelijktijdig de fusieplannen van de vastgoedbeleggers VastNed Offices/Industrial en Uni-Invest uit onvrede met de afkoopsom van een van de topmanagers. En bij de beleggingsmaatschappij Heineken Holding eisen (eveneens anonieme) beleggers dat de lage koers ten opzichte van bierconcern Heineken wordt weggewerkt.

De campagne van Déminor is een aardige illustratie van het grenzeloze geld, waarin Amerikaanse normen gedijen. Déminor is van Belgische origine, UPC is een Nederlandse vennootschap, met Amerikaanse ondernemers aan de top, met een beursnotering in Amsterdam en New York, waarover formidabel veel financiële informatie bekend is dankzij de stricte regels die de Amerikaanse beurzentoezichthouder SEC oplegt. Al die informatie is tegenwoordig gemakkelijk en gratis via internet beschikbaar, en de internetsite van Déminor is het platform waar beleggers zich kunnen melden.

Op die manier heeft Déminor inmiddels 21.000 teleurgestelde beleggers van de vrijwel bankroete Belgische spraaktechnologie onderneming Lernout & Hauspie georganiseerd. Bij UPC wil Déminor op of voor 9 februari genoeg beleggers hebben verzameld om zijn eisen op het agenda te krijgen voor de komende aandeelhoudersvergadering van UPC. Als dat lukt kan Déminor volmachten gaan verzamelen van beleggers om op de vergadering extra druk op de ketel te zetten. Juist het stemmen per volmacht, dat in de Verenigde Staten gemeengoed is maar in Nederland nog in een proefstadium verkeert, kan hier na de recente beleggerssuccesen een verse impuls geven aan aandeelhoudersactivisme.

( a d v e r t e n t i e s )