Door een onzer redacteuren
MAASTRICHT, 13 JAN. Journalist, columnist en schrijver H.J.A. Hofland heeft gisteren een eredoctoraat van de Universiteit Maastricht (UM) ontvangen uit handen van zijn erepromotor prof. dr. Wiel Kusters, hoogleraar Algemene en Nederlandse letterkunde. Hofland werd hiermee door de universiteit voor zijn gehele oeuvre geëerd. Koningin Beatrix was bij de uitreiking aanwezig.

De UM vierde gisteren haar 25-jarig bestaan en reikte ter gelegenheid daarvan drie eredoctoraten uit. Naast Hofland ontvingen ook prof.dr. H. Barrows, grondlegger van het probleemgestuurd onderwijs en prof.dr. W Levelt, een veelzijdig psycholoog, een eredoctoraat.

De universiteit wilde, volgens een woordvoerder, Hofland eren als schrijvende intellectueel. De faculteit Cultuur en Wetenschapsstudies van de UM heeft hem voorgedragen voor een eredoctoraat omdat hij " op exemplarische wijze" vorm heeft gegeven aan "het ideaal van een heldere, kritische reflectie op maatschappij, wetenschap en kunst".

Erepromotor Wiel Kusters zei in zijn laudatio tegen Hofland: "U heeft een geoefend oog voor het ongewone in het gewone."

Na afloop zei Hofland dat hij de toekenning als "een eer" beschouwt, "niet alleen voor mijzelf, maar voor het hele vak, mist goed uitgeoefend". Hij hield donderdagavond voor studenten van de UM een voordracht onder de titel Van Greet tot Máxima.

Hofland (1927) begon in 1950, na een afgebroken studie politicologie aan de Universiteit van Amsterdam, als vakantiekracht op de redactie buitenland bij het toenmalige Algemeen Handelsblad, waarvan hij later hoofdredacteur zou worden. Hofland verwierf grote bekendheid als columnist en schrijver van boeken als De Alibicentrale. In een essay deze week in het vakblad De Journalist beschrijft Hofland welke wijsheden hij leerde in de korte tijd dat hij student was. "Een specialist is iemand die steeds meer van steeds minder weet. Een journalist is iemand die steeds minder weet van steeds meer." Aldus een van zijn docenten bij politicologie, professor J. Barents. "De journalistiek stond bij de wetenschap niet in een goed blaadje", vervolgt Hofland. "Er heerste een ongetoetst dédain voor alles wat in de krant stond." Alleen voor NRC werd een uitzondering gemaakt, omdat de meeste redacteuren daar academisch gevormd waren. "Voor de rest waren het allemaal autodidacten." En dat zijn mensen die het in de ogen van de academicus nooit bij het rechte eind kunnen hebben. Hofland beargumenteert vervolgens waarom een goede journalist zijn leven lang autodidact is, "altijd nieuwe ervaring ophopend".

( a d v e r t e n t i e s )