In: 7 theaters

Wachten op de guillotine

Door BIANCA STIGTER
La Veuve de Saint-Pierre speelt zich af op een eilandje voor de kust van Newfoundland dat in de 19de eeuw Frans was. De film werd geregisseerd door Patrice Leconte, die eerder met Ridicule (1996) al een intrigerende kostuumfilm afleverde.

La Veuve de Saint-Pierre stelt net als Ridicule vragen over beschaving. De notabelen van het eiland doen er omstreeks 1850 alles aan om van hun stukje koude wildernis een kopie van Parijs te maken. Een van de dingen die op het eiland ontbreken, is een guillotine (in plat Frans een 'veuve', een weduwe, genoemd). Er is er een nodig voor de executie van een arme visser die een zinloze moord heeft gepleegd. In afwachting van de komst van de hakbijl, wordt de visser ondergebracht in het garnizoensgebouw. De vrouw van de legerkapitein trekt zich zijn lot aan. Onder haar goede zorgen maakt de visser zich nuttig voor de gemeenschap. Hij helpt haar met de tuin, repareert daken en redt iemand van de dood. Als de guillotine uiteindelijk per schip arriveert is hij niet meer wie hij was. De overige vissers weigeren het werktuig naar de wal te roeien.

La Veuve de Saint-Pierre lijkt gebaseerd op een waar gebeurde geschiedenis, die door scenarioschrijver Claude Farraldo niet is aangepast aan de eisen van klassieke (Hollywood-)fictie. Maar het aantrekkelijke van de geschiedenis is dat zij soms al vanzelf op een verhaal lijkt. Het geeft La Veuve de allure van een krantenbericht over een bijzondere moord of ongeval dat in je geheugen blijft hangen zonder dat je precies weet waarom. Juliet Binoche speelt de vrouw van de kapitein, en van haar glorieus gefilmde gezicht kun je het ook niet aflezen. De visser wordt gespeeld door Emir Kusturica. Ook zijn markante kop vertelt net niet genoeg om van deze weerbarstige film een eenvoudig verhaaltje te maken.