In: 79 theaters

De Niro als schoonvader

Door DANA LINSSEN
Meet the Parents, de nieuwste film van Austin Powers-regisseur Jay Roach, heeft één belangrijke troef in handen en dat is Robert De Niro.

De acteur die in zijn carrière zoveel schurken heeft vertolkt, heeft de laatste jaren in een aantal komedies gestaan, die juist zo goed werkten omdat het voor de toeschouwer nooit meer helemaal mogelijk was om De Niro's meedogenloze personages naar de achtergrond te schuiven. Dat is dan ook zo'n beetje de voornaamste grap van Meet the Parents. Smoorverliefde Ben Stiller (There's Something about Mary en Keeping the Faith) is vastbesloten de vader van zijn vriendinnetje om haar hand te vragen. Als hij echter oog in oog staat met een grijnslachende Robert de Niro, weet de toeschouwer: dat is niet zomaar een schoonvader.

Stiller is gezegend met de obscene naam Greg Focker (althans in de bekakt New Yorkse tongval van de ouders van zijn liefje), werkzaam als verpleger in een milieu waar je minstens één academische graad schijnt te moeten hebben, kattenhater en joods ("Wat is dat?" "Een altaar."). Zijn schoonfamilie en de schoonfamilie van zijn toekomstige schoonzusje zijn een hecht kliekje met hun eigen grapjes, geintjes en rijmpjes. Zie daar maar eens tussen te komen. De krachtmeting tussen de beide hoofdrolspelers valt vaker in het voordeel van Stiller uit, niet de betere acteur, maar wel als komiek beter dan De Niro, die het vaak moet hebben van bekkentrekkerij. De scenarioschrijvers putten uit de Verzamelde Schoonoudermoppen (De Niro's bedlectuur: 'Traitors among Us'), die een aardige wending meekrijgen doordat schoonvader in spé, ondanks zijn herhaaldelijk beklemtoonde vertrouwensrelatie met zijn familieleden, ook niet helemaal is wie hij zegt te zijn.

In ieder geval moet worden geconcludeerd dat komiek Mike Myers (hoofdrollen in de Austin Powers-films) een beter komiek is dan Roach een komedie-regisseur, want Meet the Parents mist net de noodzakelijke flair en vaart om echt grappig te worden.