T I T E L : |
Under Suspicion |
R E G I E : |
Stephen Hopkins |
M E T : |
Gene Hackman, Morgan Freeman, Thomas Jane, Monica Bellucci |
In: 17 theaters
Ranzig acteerduel voor twee sterren
Door BIANCA STIGTER
In de Amerikaanse film Under
Suspicion wordt een rijke advocaat (Gene Hackman) van de
verkrachting van en de moord op twee meisjes verdacht omdat hij een
jonge vrouw heeft, omdat hij vaak naar de hoeren gaat, omdat hij dol is
op zijn jonge nichtje en omdat hij met zijn jonge vrouw geen seks heeft.
We komen deze dingen te weten tijdens een verhoor van de advocaat door
een politieagent (Morgan Freeman) en elke onthulling doet de agent meer
in de schuld van de advocaat geloven. De film gaat ervan uit dat dit met
de kijker ook gebeurt en dat de eventuele onschuld van de man dan als
een grote verrassing zal komen. Het is een veronderstelling die mij het
klamme zweet deed uitbreken. Under Suspicion is bijna net zo'n
ranzige film als 8 mm of The General's Daughter en al die
andere Amerikaanse films waarin dat wat verafschuwd wordt, het
vermoorden en verkrachten van meisjes of jonge vrouwen, tegelijkertijd
moet prikkelen. Het lijkt wel een deel uit een serie. In Under
Suspicion worden de verkrachte meisjes weer heel lieflijk in beeld
gebracht. Hackman mag in een flashback zelfs nog een lok haar
aanlokkelijker neervleien.
Under Suspicion was bedoeld als een acteerfeest voor de sterren
Gene Hackman en Morgan Freeman, die de film ook hebben geproduceerd. De
film is een remake van de Franse thriller Garde vue, waarin Lino
Ventura en Michel Serrault konden schitteren. Er komt in de remake
weinig van het feest terecht. De twee acteurs brengen te weinig tijd
door op het politiebureau om tijdens de verhoorscènes hun kunnen
te etaleren. Misschien was regisseur Stephen Hopkins bang dat zijn film
dan op toneel zou gaan lijken. Om dat te voorkomen zitten er erg veel
lange flash-backs in de film en komen we ook vaak buiten het
politiebureau, dat om de sfeer te verhogen nu in Puerto Rico staat. Om
de sfeer nóg meer te verhogen is het daar ook nog eens carnaval.
Het enige interessante van de film is een foefje in de flashbacks.
Morgan Freeman kan zomaar in de herinneringen van Gene Hackman
rondlopen. Maar dit mooie idee levert niet veel meer op dan dat de twee
mannen dan samen naar het lichaam van een van de verkrachte meisje gaan
staan kijken. O, wat ziet ze lief en onschuldig uit in haar wijde T-
shirt.