F I L M V O O R A F :
The Birds
ANDRÉ WAARDENBURG
Een kalme opbouw en het inlassen
van rustmomenten, daar gaat het om in Hitchcocks The Birds. Met
ijzeren precisie doseert de meester de plotselinge verschijningen van de
vogels.
Melanie Daniels (een rol van 'Tippi' Hedren, Hitchs nieuwste blondje in 1963) ontmoet strafpleiter Mitch Brenner in de dierenwinkel
waar hij parkieten (love birds) koopt voor zijn zusje. Ze grappen
en grollen wat in een spel van aantrekking en afstoting en in een
opwelling besluit ze de vogels naar zijn woonplaats Bodega Bay te
brengen. Op de weg terug duikt een meeuw naar haar hoofd. Het de
bestraffing van haar vermetele actie - ze was seksueel te agressief: het
initiatief hoort nu eenmaal bij de man te liggen.
Nog geen uur later slaan de vogels een tweede maal toe, ditmaal mussen
in het huis van de Brenners, waar Melanie dan verblijft. Opnieuw een
waarschuwing aan Melanie: bemoei je niet met dit gezin!
Kort daarna valt de eerste dode, tien minuten later gevolgd door de
derde aanval; de school van het zusje van Mitch wordt belaagd door
talloze kraaien. Een kwartier later volgt het benzinestation, met
heftige ontploffingen de actieclimax van de film. Tien minuten later is
het huis van de Brenners nogmaals aan de beurt. Het knappe van deze
scène is dat je nu alleen de angstaanjagende geluiden van de
brengers van de Apocalyps hoort maar ze niet ziet. Het is een subtiele
variant op de eerdere aanvalssequenties. Weer vijf minuten later volgt
de meest onverklaarbare scène. Terwijl de familie Brenner slaapt,
sluipt Melanie naar de zolder, blijkbaar zo aangetrokken door de
oerkracht van de natuur dat ze vergeet hoe dodelijk de beesten zijn. En
ja hoor, natuurlijk wemelt het op zolder van de vogels die niets
ontziend op haar vlees inpikken. Na deze masochistische boetedoening
voor haar vrije opstelling jegens seks, is zij gezuiverd van vleselijke
driften en klaar om als 'goede' echtgenote door het leven te gaan.
The Birds (Alfred Hitchcock, VS, 1963), Net5, 23.00-1.05u.