Robert Downey jr.

In de reeks profielen van sterren deze week Robert Downey jr., die zijn laatste film Wonder Boys nog niet gezien heeft, omdat hij een jaar in de gevangenis zit wegens herhaald gebruik van hard drugs. Die gewoonte heeft hij overgenomen van Robert Downey sr.

Door DANA LINSSEN

Robert Downey jr. is een van die sterren die wel altijd vereenzelvigd zal blijven worden met de rol die zijn doorbraak betekende, namelijk die van de aimabele drugverslaafde Julian Wells in de verfilming van Bret Easton Ellis' debuutroman Less Than Zero (1987), die ondanks wanhopige pogingen van zijn vrienden om hem te laten afkicken maar niet clean wil worden. Downey jr.speelde die rol niet alleen toen, hij is hem blijven spelen in zijn met een Oscar voor beste mannelijke hoofdrol genomineerde rol in de Charlie Chaplin-biopic Chaplin (Richard Attenborough, 1992), onder regie van Robert Altman (Short Cuts, 1993; The Gingerbread Man, 1998), Oliver Stone (Natural Born Killers, 1994), Jodie Foster (Home for the Holidays, 1995) en Mike Figgis (One Night Stand, 1997). Want zelfs als hij op het scherm de meest nuchtere karakters vertolkte, speelde hij op de set met verve de rol van gedrogeerde clown.

De op 4 april 1965 in New York geboren Robert John Downey jr. is de zoon van de gelijknamige underground filmmaker, in wiens film Pound (1970) hij zijn officiële acteerdebuut maakte. Zijn vaders goesting voor verdovende middelen nam hij al op even jeugdige leeftijd over. Het verhaal gaat dat Downey sr. zijn zoon op zevenjarige leeftijd zijn eerste joint aanbood. Zijn eigen zoon wilde jr. eerst wijsmaken dat hij naar het voormalige Joegoslavië vertrok om spion te worden, maar zijn inmiddels ex-echtgenote raadde hem aan om maar gewoon eerlijk te zijn over het feit dat hij het afgelopen jaar in de gevangenis moest doorbrengen na zijn zoveelste drugs-uitspatting.

Het eindresultaat van de draaiperiode die hij met regisseur Curtis Hanson en acteurs Michael Douglas en Tobey Maguire op de set van Wonder Boys doorbracht, heeft hij daardoor zelf nog niet eens kunnen zien. Zijn vertolking van de lamzakkige uitgever met een klein hartje Terry Crabtree is een van zijn aardigste filmrollen van de afgelopen jaren. Downey jr. houdt zijn manische geschmier binnen de perken, zijn olijkheid is nu eens niet opdringerig, maar bijna ontroerend.