|
|
|
Victor Löw
Victor Löw kreeg in september voor de rol van Jacky in de politiefilm Lek van Jean van de Velde een Gouden Kalf op het Nederlands Filmfestival. De andere genomineerden waren Fedja van Hut (Wilde mossels) en Rense Westra (De fûke). Löw speelt in Lek Jacky, een crimineel die uit het circuit wil stappen, een jonge vader met een niet erg moederlijke vriendin en een jeugdvriend van een politieman. Löw speelt zijn personage zo dat geen onderdeel ervan naar de achtergrond verdwijnt. Steeds weet hij in de ene hoedanigheid de andere mee te laten spelen. Löw werd alom voor zijn spel geprezen. Toch kun je je blijven afvragen of met een acteursprijs een vertolking, een karakter of een persoonlijkheid wordt bekroond. Is Löw een betere crimineel met kind dan Fedja van Hut een ongedurige Zeeuw of Rense Westra een Friese binnenvisser? Misschien is het een compliment voor Löw dat je je kunt voorstellen dat hij ook in die andere twee rollen had kunnen overtuigen. Löw is een veelzijdig acteur, die tot nu toe meer heeft laten zien op het toneel dan in de bioscoop. Hij speelde na zijn opleiding bij de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen bij diverse gerenommeerde gezelschappen. In 1996 kreeg hij een Louis d'Or voor zijn vertolking van Soekarno in het gelijknamige stuk van Jan Blokker. In een gesprek met deze krant zei hij een paar jaar geleden dat hij met uitersten geen moeite heeft: hij kan op één dag een aseksuele man in een grijs pak en een naakte eunuch met peenhaar spelen. "Dat kostte me geen moeite, ik deed het gewoon. Later bedacht ik dat er dus iets was wat niet in de weg zat, namelijk mijn eigen persoonlijkheid." Op film heeft Löw (Victor Löwenstein, Amsterdam, 25 augustus 1961) tot nu toe meer bij- dan hoofdrollen gespeeld. Hoofdrollen had hij voor Lek alleen in De flat (Ben Verbong, 1994), een erotisch bedoelde thriller met Renee Soutendijk en De drie beste dingen in het leven (Ger Poppelaars, 1992), een melancholieke komedie over Amsterdamse dertigers. Bijrollen speelde hij onder meer in De noorderlingen, Antonia, Karakter, Abeltje en Rent A Friend. Misschien wordt Löw zo vaak voor geinige bijrollen gevraagd omdat hij snel een karakter neer kan zetten; als hij tekenaar was geweest had hij aan enkele lijnen genoeg gehad om een figuur neer te zetten. Soms kan hij ook onbedaarlijk schmieren, zoals in Iedereen beroemd!, waarin hij een doortrapte platenproducent schetst. Maar Löw houdt zich altijd staande, ook voor bordkarton. En zijn boven zijn steeds breder wordende lichaam steeds breder wordende gezicht wordt steeds interessanter om naar te kijken.
|
NRC Webpagina's 1 NOVEMBER 2000
|
Bovenkant pagina |
|