In: 32 theaters

Vervolg op Blair Witch is te gewoon

Door HANS BEEREKAMP
Zo onvoorspelbaar als het succes in 1999 was van The Blair Witch Project - een als documentaire vermomde, via het internet tot een hit gemaakte low-budget-film in zwartwit over drie jongeren op zoek naar een heks in een bos in Maryland - zo voorspelbaar is de flop van Book of Shadows: Blair Witch 2.

De vuistregel in Hollywood is dat een vervolgfilm ongeacht de kwaliteit altijd minimaal veertig procent haalt van de recette van het originele succes. Maar dan moet deel twee wel meer van hetzelfde bieden, en mag de film bovendien niet veel duurder zijn dan deel een.

The Blair Witch Project van de onbekende regisseurs Daniel Myrick en Eduardo Sanchez kostte 60.000 dollar om te draaien en 300.000 dollar om af te werken. De film bracht in de hele wereld 140 miljoen dollar in het laatje. Het vervolg kostte 13 miljoen dollar en bleek deze week in de Amerikaanse bioscopen in het geheel geen succes. Ook al wordt Book of Shadows: Blair Witch 2 met grote haast overal heel snel in de bioscoop gebracht, het publiek zal er toch wel achter komen dat het een heel ander soort film is. Het vervolg laat geen twijfel bestaan dat het origineel op boerenbedrog berustte. De vorm is nu traditioneler: ook al is regisseur Joe Berlinger van huis uit documentarist (hij presenteerde in 1992 op IDFA Brother's Keeper), zijn film is een 35mm-horrorfilm, gewoon in kleur, waarin weliswaar een videotape is opgenomen als sleutel van het mysterie, maar toch meer een hommage aan horrorclichés dan een poging om realiteit te suggereren. Een inwoner van Burkettsville, Maryland profiteert van de media-hype rond de eerste film en leidt vier jonge horror-fans rond door het bos waar The Blair Witch Project werd opgenomen. Maar dan begint het gedonder opnieuw, zij het nu zonder enige suspension of disbelief. De bovennatuurlijke gebeurtenissen in Book of Shadows lijken helemaal nergens naar, hooguit roepen ze goedkope B- griezelfilms in herinnering. De poging van Berlinger om in de discussies van de jonge acteurs verschillende benaderingen van hekserij (een wetenschapper, een labiele griezelfan, een moderne beoefenaarster van zwarte kunst) naar voren te brengen, of om commentaar te leveren op het fenomeen Blair Witch, verzanden in een brij van slecht uitgevoerde griezeleffecten. Book of Shadows is vooral dodelijk vervelend en knullig. Daar kom je niet mee weg, als je een echte bioscoopfilm probeert te maken.