Uitgebracht op huurvideo en DVD door ColumbiaTriStar Home Video

Jeanne was gek met een goed kapsel

Door HANS BEEREKAMP
Uit elkaar spattende hoofden op het slagveld vóór de uitvinding van het buskruit wijzen op een originele historische visie van regisseur Luc Besson. Zijn Engelstalige verfilming van leven en sterven van Jeanne d'Arc vermeldt aan het slot speciale dank aan de Franse splatter-koning Jan Kounen (Dobermann), en het design van The Messenger: The Story of Joan of Arc is, zoals in alle films van Besson, het meest opvallende kenmerk.

Na het wereldsucces van The Fifth Element mocht Besson van Gaumont wederom een geheel Frans gefinancierde, Engels gesproken superproductie maken voor de wereldmarkt. Die hapte echter dit keer aanzienlijk minder gretig toe, en de film haalde in Nederland zelfs de bioscoop niet. Het is nu wel een hitje in de videotheek, en de vette geluidseffecten doen het voortreffelijk op DVD in de huiskamer.

Jeanne d'Arc is vaak de hoofdpersoon van films geweest. In eerdere films, met ernstige sterren als Renée Falconetti, Ingrid Bergman, Jean Seberg of Sandrine Bonnaire, werd vooral de spirituele kwestie breed uitgemeten, de roeping en het lijden van de maagd van Orléans. Besson en zijn coscenarist Andrew Birkin spelen een ander aspect uit: door de wreedheid van de oorlog zo gruwelijk mogelijk te verbeelden, maken zij van Jeanne een getraumatiseerde psychotica. De stemmen in haar hoofd waren er al voordat ze haar zuster verkracht en vermoord zag worden door Engelse soldaten, maar de bloedbaden om haar heen vergroten haar waanzin. Milla Jovovich, een voormalig Oekraïens fotomodel en Bessons muze, speelt Jeanne verwilderd en hysterisch, met half open mond en totaal in de war, en met een korte coiffure die op de voorpagina van elk modeblad zou kunnen staan. Haar belangrijkste visioen is dat van Dustin Hoffman, als een mystieke monnik die vraagt of ze wel zeker weet dat ze God heeft gezien en gehoord.

Het proces en de brandstapel vormen slechts een coda, na ruim twee uur bloed, amok en psychedelica. De kijker imponeren met trendy beelden, gewaagde montage en cameravoering en fysiek geweld, dat kan Besson als geen ander. Net als in Le grand bleu of Subway moet je je vooral niet afvragen wat het zou kunnen betekenen. De meeste identificatie biedt nog het personage van John Malkovich, als de door Jeanne op de troon gebracht dauphin: hij kijkt verbaasd in het rond, en weet niet wat hem allemaal overkomt.