De nieuwe lentecollecties van de grote modehuizen, die dezer dagen in Milaan worden gepresenteerd, stellen een beetje teleur en lijken louter op effect belust. De nadruk ligt op veel bloot en weinig kleding.

Door JETTY FERWERDA

MILAAN, 4 OKT. Aan wat voor vrouw denken de Italiaanse ontwerpers als ze hun collecties op papier zetten? Met wat ze tot nu toe aan nieuwe voorjaarsmode op de plankiers laten zien, zullen weinig vrouwen genoegen nemen. Minirokjes, flinterdunne, halfdoorzichtige hemdjurkjes, decolletés tot de navel en strakke heupbroeken zijn toch niet echt gemaakt voor vrouwen die 's ochtends hun kinderen even snel op de fiets naar school brengen voordat ze naar kantoor gaan.

Dacht de ontwerper van A.A. Milano soms aan brutale tienermeisjes in strakke minirokjes en te korte bloesjes? De show, gehouden in een kale witte ruimte zonder opsmuk had weinig om het lijf. Evenals die van D&G, de goedkopere lijn van Dolce & Gabbana. Zij hadden vast en zeker een droombeeld voor ogen van een jonge Amerikaanse godin met perfect gebruind lijf. Een rijke sloerie die niets anders te doen heeft dan rondhangen op het strand en feesten in een strak rokje met tijgerprint, T-shirt met de tekst I'm worth it en hoge hakken. Met opgeheven hoofd, de (siliconen) borsten vooruit en vervaarlijk rondstappend op de maat van Madonna's Music, bekeek ze het modepubliek dat samenklitte onder de witte partytenten. Ze gunde de opgepompte bodyguards, die stiekem om haar aandacht smeekten, geen blik waardig.

De show van Versus liet niets te raden over. Dit merk, dat bij het modehuis Versace hoort, straalt an alle kanten rock 'n roll uit. Van de dreunende soundtrack, dit keer samengesteld door Will White van de Propellorheads, tot de quasi sjieke collectie en een echte VIP.

De bewust te laat geplande entree van acteur George Clooney bracht de nodige glamour in de fabriekshal, waar het publiek hoog opgetast op pas geverfde tribunes de show afwachtte. Versus is voor vrouwen van het kaliber Mary J. Blige: sexy, veel functioneel bloot en een mix van jaren tachtig glamour en streetwear. Sterren spelen ook een rol in de fantasie van ontwerper Roberto Cavalli, die het werk van Versace nog eens dunnetjes over doet voor zijn met name Amerikaanse clientèle. In een schreeuwerige show compleet met live dj en Las Vegas glittergordijn presenteerde hij een ellenlange collectie vol kitscherige fladderjurken met decolleté tot de navel en strakke stoeipakjes.

Ach, en hoe ingetogen en zelfs een beetje braaf was dan de show van Emporio Armani. De Italiaanse meester, waarvan deze maand een grote overzichtstentoonstelling in het New-Yorkse Guggenheimmuseum van start gaat, stuurde verliefde paartjes het zilverkleurige podium op. Hand in hand en met een gelukzalige blik in hun ogen wandelden ze het plankier over. Vanzelfsprekend was hun kleding lieflijk en had het ook weinig om het lijf: luchtige jurkjes en blouses in ijle water en grijstinten, losvallende jasjes, te korte broeken en hier en daar een beetje glitter.

De gepresenteerde mode in Milaan stelt tot nu toe een beetje teleur en lijkt louter op effect belust. Veel bloot, weinig kleding. De energie die van de huidige najaarsmode afstraalt, met veel kleur, veel prints en uitbundige combinaties, is nauwelijks terug te vinden. Voorlopig zijn de collecties slappe aftreksels van de jaren tachtig, met invloeden uit films als Fame, de jonge Madonna en de eerste collecties van Alaia en Jean Paul Gaultier. Kleren in te felle kleuren en lukrake combinaties.

Misschien moeten ontwerpers zich minder bezighouden met tijdverslindende en inspiratiedodende dingen als nieuwe winkels, de zoveelste tassencollectie, een verpletterend parfum, exposities of een nieuwe serie meubels. Okee, het brengt geld binnen, pept het image op, maar levert aan mode weinig op.

De jaren tachtig, alom aanwezig in de nieuwe voorjaarscollecties, zijn nu uitgebreid aan bod geweest. Nog even en we zijn terug bij de jaren negentig. Het wordt tijd dat mode-ontwerpers zich met het werk bezig houden waarom we hen bewonderen: het bedenken van nieuwe kleren, mode van nu.

( a d v e r t e n t i e s )