T I T E L :	Chikin Biznis The whole story
R E G I E :	Ntshaveni Wa Luruli

T I T E L :	Atraves de janela
R E G I E :	Tata Amaral

T I T E L :	Karvaan
R E G I E :	Pankaj Butalia

Vr 6 okt. Lantaren/Venster, Rotterdam; zo 8 okt. Haags Filmhuis. Rouleert langs 16 filmtheaters t/m 7 januari 2001

Derdewereldfilms met veel muziek en hapjes

Door BIANCA STIGTER
Het Hubert Bals Fonds van het Filmfestival Rotterdam geeft sinds 1988 geld aan filmmakers uit ontwikkelingslanden. Het fonds heeft elk jaar 750.000 dollar te besteden.

Veel is dat niet, maar de kleine bedragen hebben sommige filmers toch erg geholpen, al was het maar omdat een bijdrage van het fonds andere financiers over de streep kan trekken. Het gebeurt zelden dat een film die door het fonds ondersteund is in Nederland een commerciële distributeur vindt. Daarom organiseert het Rotterdamse festival sinds 1998 de wereldcinema tour, waarin een paar van de ondersteunde film toch in de Nederlandse bioscoop worden getoond. Dit jaar heeft de tour een nieuwe opzet. Drie films worden nu op één dag, meestal in het weekeinde, in een filmhuis vertoond. Vooraf wordt een inleiding gegeven, tussendoor zijn er hapjes en muziek. Op de gewone voorstellingen van de fondsfilms kwamen niet genoeg mensen af; deze extraatjes zijn nodig om meer publiek naar de bioscoop te krijgen. Door deze aanpak krijgt de tour het karakter van een minifestivalletje, een gezellige derdewerelddag.

De films die tot en met januari 2001 langs de filmhuizen rouleren komen keurig uit drie continenten: Afrika, Azië en Zuid-Amerika.

Chikin Biznis is een Zuid-Afrikaanse film van Ntshaveni Wa Luruli, een filmmaker die lang in Amerika werkte en na de afschaffing van de apartheid naar Zuid-Afrika terugkeerde. Zijn regiedebuut is een luchtige komedie over een man die in Soweto een handeltje in levende kippen begint. Grootste verdienste van de film is dat hij het dagelijks leven laat zien in een gemeenschap die bijna alleen uit het journaal bekend is.

Karvaan, het speelfilmdebuut van de Indiase documentairemaler Pankaj Butalia (1950) gaat over de bloedige afscheiding van Pakistan van India in 1947. Een hindoe- en een moslimfamilie waren er in die jaren toe gedwongen samen in een huis in New Delhi te leven. Op de binnenplaats werd een Berlijnse muur van bamboe opgericht. Maar de kinderen laten zich niet zo makkelijk in bedwang houden. Neef en nicht van de hindoefamilie worden allebei verliefd op de zoon van de moslims. De mooi gefotografeerde film heeft een ingewikkelde structuur en is voor oningewijden in de Pakistaans-Indiase geschiedenis niet altijd even makkelijk te volgen, maar biedt wel een intense kennismaking met mensen die vijftig jaar later nog steeds onder hun verleden moeten lijden.

Atraves de janela van Tata Amaral (1963) gaat over een moeder die zoveel houdt van haar zoon dat ze blind is voor zijn tekortkomingen en ook zijn misdaden niet onder ogen wil zien. Dit kille portret van een te grote liefde ontleent zijn kracht aan het feit dat het consequent vanuit het perspectief van de moeder wordt verteld. Tijdens het taarten bakken en koffie zetten komt ze terecht in een tragedie. Atraves de janela, Amarals tweede speelfilm, had ook in een ander land dan Brazilië of op een ander continent gemaakt kunnen zijn. Ook zo'n film hoort thuis op deze derdewerelddag.