T I T E L : |
De keizer en de moordenaar (Jong ke ce qin wang) |
R E G I E : |
Chen Kaige |
M E T : |
Gong Li, Li Xuejian, Zhang Fengyi |
In: zes theaters
Oud China is niet vreemd maar juist zeer
vertrouwd
Door BIANCA STIGTER
De keizer en de
moordenaar is de duurste Chinese films die ooit gemaakt is en een
groot deel van het budget is opgegaan aan de kostuums.
De mannen dragen mantels van los geweven stof die op linnen lijkt maar misschien wel
zijde is; als ze lopen en als de stof rood is, danst er een vlam achter
hen aan. Op hun hoofd hebben ze harde houten bouwseltjes die onder elke
beweging hetzelfde blijven.
De keizer en de moordenaar is een ruim tweeëneenhalf uur
durende kostuumfilm die zich in de derde eeuw voor Christus in China
afspeelt. Hij werd geregisseerd door Chen Kaige, die eerder onder meer
het succesvolle Farewell to My Concubine maakte. Hoofdpersoon van
de nieuwe film is Ying Sheng, de koning van een Chinees rijk die na het
onderwerpen van zes andere Chinese rijken de eerste keizer van China
wordt. Ying Sheng is in het Westen vooral bekend door twee dingen die in
de film niet voorkomen: het graf met al die terracotta soldaten en het
bouwen van de Chinese Muur. De keizer en de moordenaar houdt zich
bezig met de talrijke gevechten en nog talrijker intriges die ervoor
zorgen dat Ying Sheng keizer wordt.
De decors van De keizer en de moordenaar zijn bijna net zo mooi
en gedetailleerd als de kostuums en ze eisen samen even veel aandacht op
als het verhaal. Toch is de film geen aaneenschakeling van mooie
plaatjes uit een exotisch land in een ver verleden. Het bijzondere is
juist dat China zo vertrouwd aandoet. Het oude China doet niet vreemder
aan dan bijvoorbeeld het oude Rome in Gladiator.
Het kan zijn dat dit niet door de geschiedenis zelf maar door de manier
van filmen komt. Plot en personages roepen Shakespeare in herinnering,
de gestileerde actiescènes met duizenden figuranten Cecil B. De
Mille. Je kunt ook zeggen dat deze manier van vertellen niet westers
maar universeel is geworden. De kostuums en de manier waarop die door de
elite gedragen worden deden mij denken aan de kostuums in
Elizabeth van de Indiase regisseur Shekhar Kapur. Chen heeft
De keizer en de moordenaar in ieder geval niet speciaal voor een
westers publiek gemaakt. In China heeft men waarschijnlijk meer oog voor
de parallellen die de film binnen de Chinese geschiedenis trekt, maar
kennelijk doen die ook in China niemand meer pijn. Ying Sheng was een
van de helden van Mao. In de film begint de eerste keizer van China met
de beste bedoelingen aan de vereniging van het land, maar bedient zich
van zulke wrede middelen dat ze het doel niet meer heiligen. De
toekomstige keizer laat onder meer alle kinderen die de belegering van
een stad overleefd hebben, levend begraven, uit angst dat ze later tegen
hem in opstand zullen komen. Dat gegeven echoot ook weer een bekend
verhaal uit de Bijbel.
|