Door MENNO STEKETEE
ROTTERDAM, 10 JUNI. De NAVO heeft het opsporen van lanceerwagens voor Scud-raketten opgegeven omdat ze "simpelweg onvindbaar" zijn gebleken. Dat zeggen hoge militairen van de verdragsorganisatie. "Scud-hunting doen we niet meer, want dat heeft toch geen zin."

Dat de NAVO de handdoek op dit gebied in de ring gooit, is opmerkelijk omdat, sinds tien jaar geleden Iraakse Scud-raketten Israël en Saoedie-Arabië troffen, zeer veel geld en energie is gestopt in het opsporen van deze vier-assige terreinwagens. Tijdens de Golfoorlog moest zo'n vijftien procent van de bombardementsvluchten van de door de Verenigde Staten geleide anti-Iraakse coalitie worden omgeleid om de lanceerwagens, die officieel TEL, transporter-erector-launcher, heten, te vernietigen. Men vreesde dat Israel anders bij de strijd werd betrokken en de coalitie, waarin een aantal Arabische staten was vertegenwoordigd, zou splijten. Hoewel het aantal Scud-lanceringen toen door de patrouillerende gevechtsvliegtuigen afnam, kon geen enkele kill officieel worden bevestigd.

Sinds de Golfoorlog werd geen middel ongebruikt gelaten om een antwoord te vinden op het gevaar van de TEL's, die op de internationale wapenmarkt intussen een gewild artikel waren geworden. Onder andere TEL's uit het voormalige Oost-Duitsland werden overgebracht naar oefengebieden in de Amerikaanse woestijn om gevechtspiloten ervaring met de Scud-jacht op te laten doen. Geavanceerde radarsystemen, warmtebeeldsensoren en andere detectiemiddelen speurden het hele elektromagnetische spectrum af op zoek naar deze voertuigen. Maar zonder afdoend resultaat.

Daarnaast werden voormalige Oostblok-militairen door de NAVO gehoord over de bediening van de Scuds. "We hebben hun handleidingen bekeken", aldus een NAVO-bron. Maar de Iraki's bleken niet 'volgens het boekje' te opereren. "Als in zo'n instructie bijvoorbeeld stond dat die TEL na lancering een half uur moest afkoelen, hielden ze daar totaal geen rekening mee." Ook werd nauwelijks acht geslagen op de giftigheid van de vloeibare raketbrandstof. "Ze reden, geheel tegen de voorschriften in, gewoon met een klotsende Scud rond." Maar ondanks deze onvoorzichtigheid had het Iraakse leger zich een "kei in camoeflage en misleiding betoond." De onherroepelijke conclusie na tien jaar proberen: "Je lanceert, en binnen vijf minuten kun je van de aardbodem verdwenen zijn."

Om de Scud-dreiging toch te kunnen pareren, richt de Theater Missile Defense zich nu op de grote, minder makkelijk te verstoppen voertuigen die de lancering mogelijk maken: commando-wagens, tankauto's en voertuigen met reserve-raketten. Ook het onderscheppen van de Scuds, bijvoorbeeld met gemoderniseerde Patriot-raketten, lijkt een veelbelovende nieuwe methode.

( a d v e r t e n t i e s )