In: 75 theaters

Hond terug als surrogaatvader

Door DANA LINSSEN
Air Bud: Golden Receiver is de originele woordspelige titel van de tweede film over de balverliefde hond Buddy.

Air Bud, de topscoorder heet hij in Nederland, en die titel roept hier meer associaties op met de sport die de golden retriever in zijn volgende film zal gaan beoefenen: voetbal. Voorlopig houdt hij zich bezig met oer-Amerikaanse sporten als basketbal en American football.

Buddy is het maatje van de inmiddels dertienjarige Josh, die twee jaar geleden over de dood van zijn vader heen moest zien te komen en toen veel steun had aan zijn sportieve hond die hem leerde wat in Amerika alle vaders aan hun zoontjes leren, namelijk basketballen. Nu begeeft zijn moeder zich weer op vrijersvoeten en krijgt Josh van haar nieuwste vriendje (nota bene de dierenarts) een American football. Maar ja, Josh is een basketballer, alhoewel de football-trainingen na school hem wel de gelegenheid bieden om zijn stiefvader in spé te ontlopen.

Verder is Air Bud, de topscoorder meer een gemakzuchtige remake dan een vervolg op het origineel. Weer is er een snode kermisklant die het op de wonderhond heeft voorzien en weer dreigt Buddy daarom te laat te komen voor een belangrijke wedstrijd.

Formulefilms als deze, die voor het hele gezin zijn bestemd, worden steeds meer alleen in nagesynchroniseerde versies uitgebracht. Nog afgezien van het feit dat de doelgroep van Air Bud na een jaartje leesonderwijs toch gewoon ondertitels moet kunnen lezen, levert dat tamelijk potsierlijke situaties op. Zo heeft de actrice die Josh' moeder speelt de onzichtbare mondbewegingen van een buikspreker, wat de Nederlandse actrice die haar teksten insprak tot veel ongearticuleerde kreetjes dwong.