In: 40 theaters

Huurmoordenaars zijn om te lachen

Door BIANCA STIGTER
Veel Amerikaanse films worden in Canada opgenomen omdat het goedkoper is daar een film te draaien dan in Amerika zelf.

The Whole Nine Yards is een Amerikaanse film die niet alleen in Canada is opgenomen, maar zich daar ook afspeelt, al zijn de hoofdpersonen Amerikaans gebleven. In een buitenwijk van Montreal komt naast een ontevreden Amerikaanse tandarts een laconieke Amerikaanse huurmoordenaar onderduiken. De plot waarin deze twee personages verwikkeld raken is een al vaker opgediend mengsel van film noir en komedie waarin iedereen bijna iedereen wil ombrengen. Net als in Pulp Fiction en alles wat daarvan afgegoten is, moet de lach vaak komen van het ontbreken van moreel besef op een cruciaal onderdeel. Huurmoordenaars zijn in The Whole Nine Yards weer eens mensen die gewoon hun werk goed willen doen.

De acteurs die de plot, fris als een oud potje sandwichspread, moeten laten sprankelen zijn Matthew Perry en Bruce Willis. Perry speelt min of meer hetzelfde type als in de sitcom Friends, een opgewonden standje dat van zijn intelligentie geen profijt weet te trekken. Perry's talent voor slapstick wordt door de Britse regisseur Jonathan Lynn, die eerder My Cousin Vinny maakte, zo uitgemolken dat de acteur tegen het einde van de film uitputtingsverschijnselen begint te vertonen. Bruce Willis is als Jimmy 'the Tulip' Tudeski meer op zijn gemak. De ster amuseert in The Whole Nine Yards vooral met zijn geamuseerde blik. Minzaam kijkt hij toe als Perry weer eens tegen een ruit aanloopt of op zichzelf probeert te zitten of een van de dames in de bijrollen in de hoogste versnelling gaat. Het lijkt soms wel alsof Willis vergeten is dat hij zelf ook nog meedoet. Zijn ogen blijven zelfs twinkelen als de plot zich naar Chicago verplaatst en Lynn gewoon in Montreal blijft doorfilmen.