In: 29 theaters

Denzel Washington steelt film

Door BAS BLOKKER
Zou film zo langzamerhand aan het eind van zijn motieven komen? Is er één beeld in de twee uur durende The Hurricane dat we niet al eerder hebben gezien? De sigaarkauwende journalisten naast de boksring. Het aan en uit knippende peertje in de isoleercel. De muur vol memobriefjes van speurneuzen die een oude moordzaak reconstrueren. Het zijden sjaaltje van de hooggeplaatste schurk.

The Hurricane vertelt veel verhalen tegelijk en lijkt in elk van die verhalen op andere films. Je kunt je voorstellen dat juist doordat de ervaren regisseur Norman Jewison zo allemachtig veel wilde vertellen, hij domweg niet de tijd had om voor elke scène een nieuwe oplossing te vinden. En Jewison heeft een schat aan beelden verzameld om uit te putten, van het briljante pokerdrama The Cincinnati kid tot de futuristische actiefilm Rollerball, van Jesus Christ Superstar tot de intelligente thriller In the heat of the night.

Dus moeten we hem nu misschien niet beoordelen op wat hij filmt, maar op wat hij ermee vertellen wil. Dat is 1) het waargebeurde verhaal van de bokser Rubin 'Hurricane' Carter, die in 1966 ten onrechte beschuldigd wordt van moord en daarvoor twintig jaar de gevangenis ingaat - protesten van beroemdheden als Mohammed Ali en Bob Dylan ten spijt. En 2) de Bildung van de getalenteerde, maar ongeschoolde zwarte jongen Lesra, die, halverwege de jaren tachtig, Carters autobiografie leest en denkt 'dat gaat over mij'. Met zijn drie blanke 'stiefouders' verhuist hij van Canada naar New Jersey om Carter te bevrijden.

Jewison worstelde met de keuze voor 1) of 2). 1) wint het makkelijk; het pleit was al beslecht toen Denzel Washington de rol kreeg van Rubin Carter. Hoe vriendelijk de ronde Vicellous Reon Shannon ook is als Lesra, Washington blaast hem (en iedereen die in zijn buurt komt) van het doek. Hij is weliswaar iets te sportschool-achtig geproportioneerd om een geloofwaardige bokser neer te zetten, maar zijn haat in de ring briest uit zijn neusgaten. Hij is even overtuigend nonchalant in zijn korte tijd als bokskampioen, als dat hij ontroerd is bij zijn ontmoeting met Lesra.

Het is geen toeval dat Jewison en Washington tegengestelde opvattingen over de bedoeling van de film. Volgens Jewison is het een film over racisme, volgens Washington gaat het om de spirituele ontwikkeling van Carter. Er is maar een conclusie mogelijk: Washington heeft The Hurricane gestolen.