NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

WUBBY LUYENDIJK
De muizenmevrouw. Die vergeet je nooit meer. Haar argwaan - "Bent u wel van de GGD?" Haar zorgzaamheid - ze kocht de muizen van de dierenwinkel om ze te redden uit handen van rokend personeel. En het decorumverlies: trots toont ze hoe de inmiddels honderdkoppige dierenfamilie een rookvrij onderkomen heeft gevonden in haar aangevreten leunstoel. "We hebben al veel sterfgevallen gehad. Ze hebben ook al zoveel meegemaakt."

Het is de verdienste van documentairemaker Hans Polak dat hij de 'hygiënische probleemgevallen' van de Rotterdamse GGD mensen laat worden. Hij gluurt niet ongegeneerd met zijn camera rond zoals Frans Bromet. Hij is niet uit op ondergekotste, volgepoepte onderkomens zoals we kennen uit de reality soap Het Vuile Werk op Net 5. In de documentaire Vervuild, vereenzaamd en verwaarloosd blijven de interieurs ondergeschikt aan de verhalen. De mensen vertellen verhalen die gaan over eenzame levens, over de rafelrand van de samenleving. De Rotterdamse GGD-afdeling Vangnet en Advies dringt er onverwacht binnen. Omdat de buren klagen over stankoverlast zoals bij de muizenmevrouw of omdat de huiseigenaar de bewoner niet op eigen krachten het huis uit krijgt. De GGD werpt zich op als wc-ontstopper, kapper, psychiater en bovenal praatpaal met engelengeduld. Vraagt de muizenmevrouw: "Maar het is toch niet zo dat de muizen, nu ze naar Blijdorp gaan, aan de zalmen gevoerd worden?" Zegt de GGD-medewerker: "Daar heb ik niet naar gevraagd. Ze kunnen er terecht." De ondubbelzinnige keuze voor verhalen heeft tot gevolg dat de rol van afdeling Vangnet en Advies onderbelicht blijft. Het lijkt af en toe wel de Afdeling Bedilzucht. "Als je hier je handtekening zet, zorgen we dat je geen last meer hebt van de post." Waarom is het nodig de gepensioneerde orgeldraaier Nico te scheiden van de drugsverslaafde Ineke - "Ineke gaat met mij mee. We zijn al negen jaar samen." Waarom moet de 80-jarige operazangeres Tiny met alle geweld verhuizen naar een 55-plus woning waar medebewoner Chris 'al twee keer een zelfmoordpoging heeft gepleegd?' In een Hemarestaurant bekent Tiny tegenover de GGD-medewerkster boven appelgebak met slagroom: "Ik red me wel. Ik heb totaal maar dan ook totaal geen behoefte aan verhuizen." Meest prangende vraag waar Polak de kijker mee laat zitten is of het werkvan de GGD zin heeft. Niets wijst erop dat Willem na een schoonmaakbeurt van mannen in witte pakken niet opnieuw vervuilt. Wellicht volgt hij het voorbeeld van de alcoholist uit de openingsscène. Zwaaiend met foto's van acht jaar daarvoor zegt de sociaal verpleegkundige van de GGD dat hij met deze verbitterde en verontreinigde man niks kan beginnen. Er zijn ditmaal geen klachten binnen gekomen, vandaar.

Hans Polak moet maar gauw teruggaan. Kan hij filmen of de GGD'ers in Rotterdam echt rafelrandinbrekers zijn die eenzame maar gelukkige mensen zo snel mogelijk willen wegstoppen in een tehuis. En kunnen we direct zien of er een nieuwe dierenfamilie huist in de leunstoel van de muizenmevrouw.

Vervuild, vereenzaamd en verwaarloosd. Ned.3, 20.55-22.00u.