NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Vorige week wenste ik een programma over televisie en Internet en gisteravond werd ik op mijn wenken bediend. De verslaggevers van De Nieuwe Wereld waren naar Amerika gereisd en stortten gisteren vol enthousiasme een bak interviewclips over de kijker uit.

Oprichters van Internetbedrijfjes praatten over hun successen op een in vlakken ingedeeld computerscherm maar hun websites kreeg je zelden te zien. Wat ze zeiden was soms wel interessant maar veel heb ik ook wel vaker gehoord. Dat alles Internet wordt, dat er binnen een jaar miljarden mee kunnen worden verdiend, maar dat er ook verliezers zijn en dat je daar nooit van hoorde. Ook in de clips kwam geen verliezer aan het woord. Verder zeiden ze dat televisie spoedig is achterhaald en dat veel mensen (die bijvoorbeeld auto's fabriceren) hopeloos achter lopen.

Maar ook werd verteld dat reclame heel anders zal gaan dan nu met die blokken. Binnenkort zal de presentator of acteur zelf het product gebruiken of aanprijzen. Internet gaat de banenadvertenties overnemen van de kranten. Gebeurt nu al. Geen keurige scheiding meer tussen mijn stukje en de advertenties maar misschien wel een hyperlinkje naar de potato chips die ik bij de uitzending zou consumeren en die u meteen kunt bestellen maar misschien wilt u liever zelf kijken in plaats van mijn stukje te lezen en drukt dan op een andere hyperlink.

Er is weinig over multimedia op televisie en daarom wil ik het tweede deel van DNW volgende week zondag toch aanraden. Het probleem met DNW is dat ze principieel geen uitleg en analyse geven, tenzij in een interview met ondertiteling. Toen DNW vorige week wel aan duiding deed met Felix Rottenberg als presentator in een speciale uitzending over de verloedering van de Leidsestraat, verdubbelden meteen de kijkcijfers maar dat kan nooit de bedoeling zijn. Van de begeleidende shots over massa's fietsers en moeders in BMW's met kinderstoel die over trambaan en voetgangerszone suizen, terwijl de politie er werkeloos bij staat te kijken, kon ik geen genoeg krijgen.

Wim Kayzer doet Zijn best om de kijkers te examineren op uithoudingsvermogen. Gisteren kregen we een minuut lang de lege stoel van de geïnterviewde zoöloog Stephen Jay Gould te zien, terwijl die een slakkenhuisje aan het halen was om te laten zien. Binnenkort zal ook wel de wc-stop van een illustere Nobelprijswinnaar in beeld komen. Dan mis ik dat in DNW genoemde Tivo-apparaatje waarmee je direct kunt doorspoelen. Ik vrees dat Kayzer aan Zijn eindredacteur hetzelfde zegt als aan die SBS6-verslaggever die zich vorige week verstoutte Hem een vraag te stellen: "Sodemieter op". Dus moet de kijker zelf het ruwe materiaal van de uitzending redigeren.

Dan is het programma Andere Tijden verfrissend. Een heldere presentator, Hans Goedkoop, die de onderwerpen analyseert en aan elkaar praat. Andere Tijden onderscheidt zich door het uniek oud filmmateriaal. Boeiend om mensen van vroeger te zien bewegen. Gisteren de eerste filmbeelden uit Nederland, in 1898, van de Amerikaanse filmmaatschappij Biograph. Draaiende molens aan een plas zonder waterscooters en windsurfers. Klompende boeren die met volgeladen hondenkar over een smal plankier de sloot overstaken. Het plankier kiepte om, de kar schoof met hond en al de sloot in. En de kroning van Koningin Wilhelmina.

Emile Zola was in zwart-wit te zien bij de heropening van het Dreyfus- proces in Frankrijk, niet omstuwd door handtekeningenjagers, want niemand kende zijn gezicht. Ik kan die beelden niet met onschuld associëren, zoals Goedkoop dat deed. Maar wat mij betreft moet hij zeggen wat hij wil, want het is doordacht en ik houd van duiders met wie ik het eens kan zijn of tegen wie ik me kan afzetten. Dat vergroot het inzicht. Duiding heeft de toekomst, want aan ongeordend materiaal is genoeg te vinden op Internet.