NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

BAS BLOKKER
Saturday Night Fever - zou een hype ooit zo effectief zijn geweest? Onvoorstelbaar toch, dat het zelfonderzoek van een matig getalenteerde jongen uit de lagere middenklasse, de glamourhit van de jaren zeventig kon worden? De tragiek in de film werd compleet overschreeuwd door de posters voor de tienerkamer, alle somberheid verbloemd door de meisjesdisco van de Bee Gees.

Saturday Night Fever beslaat een paar dagen uit het leven van de working class hero Tony Manero, gespeeld door John Travolta (nu dikke man, toen jonge god). Tony is de populaire leider van een troepje jongens uit Brooklyn, aan de verkeerde kant van New York. Door de week werkt hij in een verfzaak, in het weekend leeft hij zich uit op de dansvloer van Disco 2001. "He's the king out here", zegt een van zijn vriendjes trots.

Daar zit 'm de tragiek van de hele film. In de toevoeging out here. Tony is de koning van deze zandbak - twee straten verderop is hij niemand en gaandeweg realiseert hij zich dat. In het begin komt Tony aanlopen met een pot verf. Hij swingt over de trottoirtegels, met nog meer soul dan later op de verlichte discotegels. Hij keurt de kleren in de etalages. Keurt de meisjes. Dit is onze Held, geen twijfel. Vergelijk die nou eens met de jongen die aan het eind van de film in de vensterbank zit te praten met de één jaar oudere Stephanie: bescheiden, smekend, geen spoor van branie meer. Sadder but wiser.

De film die tussen die twee beelden ligt, rammelt aan alle kanten. Er zijn bijfiguren en zij-intriges die niet uit de verf komen. De opbouw naar de grote danswedstrijd is even spannend als de dagelijkse Lingo-uitzending. John Badham is geen groot regisseur; na Saturday Night Fever is alleen zijn speels-spannende computerthriller WarGames het aanzien waard geweest.

Maar Travolta maakt alles goed. Hij weet met een enkele blik de film lading te geven. Of liever, met twéé blikken. De eerste is als hij weer in genade wordt aangenomen door zijn verfbaas, die zegt: "Hier ligt de toekomst voor je open. Zie je hem daar, die werkt al acht jaar bij mij. En zie je hem, die werkt hier al veertien jaar." Waarbij de camera twee verstofte bedienden laat zien. En vervolgens de blik van Travolta. Instant inzicht: God nee!

Blik twee: als hij in de wedstrijd zijn dansje heeft gedaan en na hem komt een Puertoricaans duo. Jezus, die zijn veel beter dan wij! Hij wint toch, maar hij weet dat het komt doordat in deze buurt nooit een hispanic zou mogen winnen.

Als mega-producent Robert Stigwood niet alle publiciteitsregisters had opengetrokken, was Saturday Night Fever de Rebel without a cause van de jaren zeventig geweest.

Saturday Night Fever (John Badham, 1977, VS), Net5, 20.30-22.40u.