NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

ROB BIERSMA
"Vijf jaar geleden hebben we de tv de deur uitgedaan. We merkten dat we er meer ergernis dan plezier van hadden. Laatst kregen we een tijdje een tv te leen. Nou, je hebt tegenwoordig zoveel kanalen, dan denk je al gauw: er zit altijd wel wat aardigs bij. Maar nee, je zat de hele avond te zappen en er was eigenlijk niks interessants. Dat ding hebben we dus weer teruggegeven."

Gemiddeld kijkt de Nederlander per dag twee uur en drie kwartier naar de televisie. Vrijwel iedereen kijkt. Er staat niet langer alleen een toestel in de huiskamer, maar ook een in de slaapkamer en op de kinderkamer. Maar niet iedereen kijkt. Eén procent van de Nederlanders heeft nooit een televisietoestel aangeschaft of heeft de televisie de deur uitgedaan. Wat zijn dat voor soort mensen? De NPS brengt vanavond een uur televisie over deze niet-kijkers. Het gaat niet om mensen die om hun geloof niet kijken, nee het zijn mensen die de televisie geen lor interesseert of er bewust mee gebroken hebben.

Vader van een groot gezin: "Je kwam thuis en je zei: hallo, hoe was het vandaag? En daar lagen ze dan op de bank. 'Huh? Wat? O, ging wel', kreeg je dan terug. Alsof ze verdoofd waren. Toen er nog geen tv was, sprongen ze om je heen, maar nu was mijn binnenkomst alleen maar storend. Daar kregen we langzamerhand genoeg van."

Moeder van een klein kind: "Als hij voor de buis zat, reageerde hij nergens meer op. Zo'n kind wilde ik niet. Dus: tv uit, kind aan. Maar toen hij vier was, ging het helemaal fout. Als ik de televisie uitdeed, zette hij een keel op en ging zich erg misdragen. Het duurde een half uur voor hij weer normaal was. Ik heb de televisie dus maar helemaal weggedaan, alles in een grote doos, snoertjes, antenne, weg."

Alcohol, drugs, roken, gokken - tegen alle verslavingen wordt maatschappelijk opgetreden, maar tegen televisiekijken wordt nauwelijks gewaarschuwd. Terwijl televisiekijken natuurlijk sterk verslavend is.

Jongeman die de tv zes jaar geleden buiten de deur zette: "Televisie is iets magisch waaraan je je met moeite kunt ontrekken. Ik kreeg hem niet meer uit, ook als er eigenlijk niets meer was. Dan bleef ik maar zappen over die kanalen, totdat je jezelf dan om vijf uur 's ochtends terugvond op een of andere Duitse zender waarop een auto eindeloos door straten en dorpen reed. Zelfs daarvan kon ik me niet losmaken. Waarom ik bleef kijken? Ik weet het niet - je blijft toch steeds maar hopen dat er iets komt dat de moeite waard is."

Niet-kijkende moeder: "Verslavend? Nee, het kost me geen moeite. We hebben er gewoon niet een. Laatst kwam er een vrouw naar me toe en die zei: 'Dank u, dank u. Ik heb hem ook weggedaan!' Alsof ze zonder mijn voorbeeld niet op de gedachte was gekomen." De documentaire drukt de kijker met zijn neus op het feit dat hij zijn tijd vaak gewoon verdoet. Jammer is dat de makers zich niet afvroegen waaruit de verlammende werking bestaat van 'de blauwe kwal', zoals de tv vroeger nog werd genoemd. 's Avonds gedrogeerd voor de buis hangen is normaal geworden, de niet-kijker is een vreemde uitzondering.

Het Uur van de Wolf: Geen televisie, Ned.3. 23.20-00.17u.