U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    F I L M  &  V I D E O  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 


T I T E L : Lake Placid
R E G I E : Steve Miner
M E T : Bill Pullman, Bridget Fonda, Oliver Platt, Brendan Gleeson

In: 40 theaters

Krokodil in mooi meer

Door BIANCA STIGTER
Ja, er zwemt een krokodil in Black Water, het rustige mooie meer in de Amerikaanse staat Maine dat wij in de eerste scène vanuit een helikopter tussen de bomen mogen zien liggen glanzen.

Het is een gemeen beest, groot ook, die zomaar uit het water kan opduiken om een man door midden te bijten of een hoofd van een romp te snaaien. Maar als hij honger heeft wil hij zich ook wel te goed doen aan een geblinddoekte koe. Tsja. Je kunt ook twee beren broodjes laten smeren. Als het echte beren zijn, ziet dat er vast spannender uit dan dit uit de dump gehaalde monster. De mensen van de special effects en de animatronics hebben op de krokodil niet erg hun best gedaan. Dan maar gekeken naar de mensen die het beest willen vangen. Ze doen alle dingen die je niet moet doen als er een monster in de buurt is. Ze gaan varen in een klein bootje, ze lopen dicht langs de oever, eentje gaat er zelfs zwemmen. Tot de jagers behoren een sheriff (Brendan Gleeson), een boswachter (Bill Pullman), een wetenschapster uit de grote stad (Bridget Fonda) en een excentrieke miljonair (Oliver Platt). De acteurs lijken niet de opdracht te hebben gekregen deze personages tot leven te brengen. Als ze nou maar gewoon op hun plaats gaan staan en hun tekst zeggen, dan doet de voorkennis van de kijker de rest wel, moet de regisseur hebben gedacht. Zo geloven wij wel dat de wetenschapster aan haar boekenkennis niets heeft in de wildernis - zo gaat het altijd met mooie geleerden in de wildernis. We begrijpen ook dat de smachtende blikken van de boswachter voor haar bedoeld zijn. Maar misschien keek Bill Pullman tijdens de opname wel naar een kolibrie. Lake Placid is een slechte film van het vervelendste soort: een film die koketteert met zijn eigen inferioriteit. Griezelig wil de film maar niet worden, dus legden de makers overal een ironisch sausje overheen. Maar de af en toe wel spitse dialogen kunnen de film niet redden, net zomin als de gaten in de plot waar alsmaar weer leuk over wordt gedaan. Op den duur kan niets deze film redden, behalve een olifant met een lange snuit.

NRC Webpagina's
19 JANUARI 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)