John Cusack

In een reeks profielen van gezichtsbepalende sterren deze week John Cusack, die in Pushing Tin een luchtverkeersleider speelt voor wie de radar een computerspelletje is.

Door DANA LINSSEN

Hij is er een van een hele reeks Cusacks. Er zijn Ann en Joan en dan ook nog Susie en Bill en vader Richard. Alleen moeder Nancy doet niks met acteren. Als persoon is hij een beetje kleurloos, zo dat je denkt dat hij ergens nog een broer heeft zitten die de helft van zijn rollen heeft gespeeld. Maar dan blijkt het toch allemaal John te zijn, die introverte legerkapitein in The Thin Red Line en die macho luchtverkeersleider Nick Falzone in Pushing Tin voor wie de radar een computerspelletje is.

Al in 1992 was de op 28 juni 1966 in Evanston, Illinois als telg van een katholieke theaterfamilie geboren John Cusack beroemd genoeg om als zichzelf op te treden in Robert Altmans ontluistering van Hollywood, The Player. En toen moest de als wars van sterrendom bekend staande Cusack zijn meest illustere rollen nog áfwijzen: Indecent Proposal (1993) en Apollo 13 (1995).

'I can't do the Charm Monster', verklaarde hij desgevraagd tegen Premiere Magazine, daarmee de critici terechtwijzend die hem gemakshalve onder de in de jaren tachtig furore makende Brat Pack-acteurs (Rob Lowe, Emilio Estevez) rekenden. Want Cusack debuteerde weliswaar in die jaren in een reeks coming-of-age-films en hij was een enorm stuk, maar hij was veel te serieus. Oprecht, is eigenlijk een beter woord, voor de wijdogige acteur, die al zijn rollen speelt met een zuinig mondje dat even bedenktijd vraagt. Of dat nu politieman Vince Larkin is in zijn enige blockbuster Con Air (1997) of detective John Kelso in Clint Eastwoods Midnight in the Garden of Good and Evil (1997). In die laatste film stond hij tegenover Kevin Spacey, voor wiens jongere broertje hij, mocht hij ooit gaan kalen, wel door zou kunnen gaan. Maar waar je achter Spacey's vertolkingen een geslepen boef vermoedt, is dat bij Cusack een onberekenbare tobber. Woody Allen ontdekte zijn tragikomische talenten in Shadows and Fog (1992) en Bullets over Broadway (1994).

Enige opspraak off-screen veroorzaakte hij door zijn stevige drinkgewoontes, die er toe leidden dat zijn rijbewijs werd afgepakt; zijn liefdesleven vermeldt enkele affaires met ernstige meisjesactrices als Neve Campbell (Scream) en Minnie Driver. Die laatste ontmoette hij op de set van het in Nederland helaas slechts op video uitgebrachte Grosse Pointe Blank (1997), waarvoor Cusack tevens zijn talenten als producent en scenarist beproefde. Dat beviel hem schijnbaar zo goed dat hij met zijn eigen productiemaatschappij New Crime Productions ook participeerde in Terry Gilliams Fear and Loathing in Las Vegas en de televisieserie The Jack Bull, waarvoor hij bijkans de hele acterende familie Cusack engageerde. Als hij lang geleden had geleefd en in Frankrijk, had hij Jean-Louis Barrault geheten. Nu is hij geen mimespeler, maar een karakteracteur, die in zijn mooiste rol tot nu toe, de poppenspeler Craig Schwartz in het nog in Nederland verwachte Being John Malkovich, marionetten voor zich laat dansen.

Meer sterren