|
T I T E L : |
The Red Stuff |
R E G I E : |
Leo de Boer |
In: Ketelhuis, Amsterdam
Kosmonauten mijmeren over hun gevaarlijke
reizen
Door RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
The Red Stuff van de
Nederlandse documentairemaker Leo de Boer gaat over de eerste ploeg
Sovjet-ruimtevaarders uit de jaren vijftig en zestig: hun persoonlijke
motivatie, hun omgang met het gevaar bij het betreden van een pad dat
de mensheid nog niet eerder was opgegaan, en de technische
onbeholpenheid en krankzinnige risico's van het Sovjet-
ruimteprogramma.
The Red Stuff - de titel verwijst naar de roman The Right
Stuff van Tom Wolfe over het Amerikaanse ruimteprogramma - is een
heel esthetisch gemaakte film, waarvan de stijl doet denken aan Sovjet-
documentaires uit de jaren zeventig en tachtig: traag, breedvoerig en
zwaar poëtisch ten aanzien van een onderwerp waarvan je dat
misschien niet zou verwachten.
Tot de plechtigheid van het geheel draagt ook zeker het veelvuldig
gebruik van oude Sovjet-heraldiek bij: een steeds herhaald Sovjet-
volkslied, oude journaals waarin op geëxalteerde toon melding
wordt gemaakt van 'de verrichtingen van onze kosmonauten', en opgetogen
propagandaliedjes. Daar komen dan nog de door De Boer gemaakte
interviews met ex-ruimtevaarders en hun directe omgeving bij, die
meestal een mijmerend karakter dragen. Deze consequent volgehouden toon
van de film vormt tegelijkertijd ook zijn voornaamste zwakte. In de
loop van 78 minuten poëzie gaat toch wel erg storen, dat het
informatief gehalte van The Red Stuff bescheiden is. Bepaalde
episoden uit de vroege Sovjet-ruimtevaart ontbreken in de film, zonder
dat uitgelegd waarom: de eerste vrouwelijke kosmonaut Valentina
Teresjkova, het tragisch levenseinde van de eerste mens in de ruimte in
1961, Joeri Gagarin, die in 1968 om het leven kwam bij een
vliegtuigongeval waarvan het gerucht ging dat het politiek gemotiveerd
was.
De Boer geeft voorrang aan de directe getuigenissen van nog levende,
direct betrokkenen. Maar die - zelf Sovjet-prominenten van de eerste
orde en opgevoed in een cultuur van geheimhouding en persoonlijke
bescheidenheid - hebben zelden iets schokkends of onthullends te
melden. The Red Stuff, kun je enigszins gechargeerd zeggen, had
ook twintig jaar geleden gemaakt kunnen worden. Waarom De Boer het
nodig vond, al die oude Sovjet-romantiek over de ruimtevaart weer op te
diepen, is mij niet duidelijk geworden.
|
NRC Webpagina's
5 JANUARI 2000
|