U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
   B I N N E N L A N D
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Nieuwetijdskind wil liefst gewoon zijn


Steeds vaker duikt het 'nieuwetijdskind' op, een hypergevoelig en vaak paranormaal begaafd kind.

Door onze redacteur JOKE MAT

HELLEVOETSLUIS, 30 DEC. Arion is zes, een druk type. "Ik heb een eigen tv op mijn kamer! Kom je kijken?", schreeuwt hij al bij de voordeur. Zijn moeder merkte al vanaf de geboorte dat hij anders was, zegt ze. "Toen hij eruit kwam bij mij lag hij meteen zó": ze steunt haar hoofd in haar hand in een nadenkende pose. Toen hij drie was zag Arion kleuren in zijn kamer en een mist die hij spinrag noemde. Arion: "In dat spinnenweb zag ik een klein koppie en toen was ik bang. Weet je wat voor kleur die was? Het was een geest dus hij had blauwe ogen. De geest zit op mijn muur! Wil je hem zien?" Arion is bij het Riagg onder behandeling als ADHD-kind, de gangbare benaming voor kinderen met hyperactief gedrag. "Maar voor ons is hij niet ADHD", zegt zijn moeder Tineke Hoogwerf, bejaardenverzorgster. De behandeling helpt niet en van de medicijnen gaat hij hallucineren. Via een kennis vond ze onlangs in het blad J/M een artikel over 'nieuwetijdskinderen'. "Ik dacht meteen: dit is het." Binnenkort beginnen zij en haar man Theo aan een oudercursus in hun woonplaats Hellevoetsluis om beter met Arion om te leren gaan.

Wat zijn nieuwetijdskinderen en waarom duikt die term aan het eind van het millennium plots her en der op, ook buiten de gangbare New Age- publicaties? Dat is niet moeilijk te achterhalen. Er is een Platform Nieuwetijdskinderen dat actief aan public relation doet en op verzoek brochures toestuurt. Nieuwetijdskinderen zijn geen aparte groep, blijkt daaruit, want alle kinderen zijn kinderen van de nieuwe tijd. Niettemin hebben ze wel een aantal kenmerken, zoals: respect voor de natuur, een innerlijke wijsheid, een sterk rechtvaardigheidsgevoel en een sterke intuïtie.

Voorts hebben ze vaak last van allergieën en andere overgevoeligheden en heeft zestig procent paranormale gaven, aldus het platform. Wanneer niet op de juiste manier benaderd, kunnen ze zeer lastig zijn en onder meer hyperactief gedrag te zien geven. Het Platform, dat zich niet baseert op boeken- maar op innerlijke wijsheid, heeft zich tot doel gesteld voor deze kinderen zo veel mogelijk begrip te kweken, onder meer in het onderwijs. Ook heeft het Platform een lijst van 160 therapeuten die ouders kunnen raadplegen. Volgens Carla Muijsert, de hypno- en regressietherapeut die de pr doet, heeft de nieuwsbrief inmiddels achthonderd abonnees. Ook worden er regelmatig lezingen gegeven. Een Haagse psychologe die niet met haar naam in de krant wil, ging uit nieuwsgierigheid naar zo'n lezing toe. Verbaasd merkte ze dat de volle zaal alles voor zoete koek aannam. "En dat waren mensen met een hoge opleiding." Zo volgde er geen kritiek op de bewering dat baby's van nu zoveel huilen omdat er de laatste tijd zo veel zielen uit de Tweede Wereldoorlog zijn gereïncarneerd. Zelf raakte ze niet enthousiast. "Ik vind dat ze leerkrachten ermee opzadelen. Je krijgt ouders die zeggen: mijn kind is niet lastig, het is een nieuwetijdskind en u moet zich aanpassen."

Op een enkele school slaat het gedachtengoed aan. Intern begeleider Era Nozza van katholieke basisschool 't Heibosch in Veghel zegt de nieuwetijdskinderen zelf op het spoor gekomen te zijn. De term kwam ze pas later tegen. "Ik hou niet van nieuwe hokjes, maar dit is wel belangrijk. Het zijn kinderen met een boodschap, kinderen die vrede brengen."Ook Pieter Verhoeven, die twaalf jaar directeur van 't Heibosch was, zag de nieuwetijdskinderen zelf opkomen. Toen hij hoorde over het Platform "vielen de puzzelstukjes op zijn plaats". Inmiddels zijn op 't Heibosch speciale arrangementen ontwikkeld voor de nieuwetijdskinderen; de traditionele stof wezen ze af omdat het hun niet interesseerde. "We hebben ze gevraagd wat ze wilden leren. We gaan uit van de waarheid van het kind zelf. Nu werken webijvoorbeeld met Internet zodat ze zelf kunnen experimenteren." Volgens Verhoeven knapten de kinderen zichtbaar op. Verhoeven, inmiddels directeur van een overkoepelende organisatie van veertien basisscholen, wil de nieuwe benadering ook naar andere scholen uitbreiden.Nita Peetoom uit Hellevoetsluis is een van de veertig 'regiocoördinatoren' van het Platform. Ze was oorspronkelijk maatschappelijk werker maar heeft nu een praktijk voor spirituele therapie en ontwikkeling. De daarvoor benodigde kennis dankt ze vooral aan de "intuïtieve ontwikkeling" die ze zelf heeft doorgemaakt nadat haar beide kinderen allergieën bleken te hebben. Ze kwam tot de conclusie dat dat komt doordat ze nieuwetijdskinderen zijn. Haar zoon van veertien schaamt zich daarvoor. "Hij wil niets liever dan heel gewoon kind zijn. Dat is ook weer een van de kenmerken. Ze willen het liefst heel gewoon zijn." Haar dochter "handelt vanuit een heel sterk innerlijk weten. Ze wil later bij Amnesty of Greenpeace, daar voelt ze zich heel betrokken bij".

Net als de meeste mensen die zich intensief met nieuwetijdskinderen bezighouden, heeft ook Nita Peetoom met terugwerkende kracht het nieuwetijdskind in zichzelf herkend. "Toen ik vier was, brandden we kaarsjes op de kleuterschool, en toen wist ik opeens dat ik geboren was om een lichtje te zijn voor andere mensen." Maar als zij met "spirituele ervaringen" thuiskwam kreeg ze te horen dat ze niet zo hysterisch moest doen.

Ook Tineke Hoogwerf was altijd al geïnteresseerd in paranormale verschijnselen. Haar man niet, maar hij is om. Er zijn te veel dingen waarin Arion van andere kinderen afwijkt. Zijn rechtvaardigheidsgevoel bijvoorbeeld. "Ik vond een keer een tennisballetje, ergens waar mensen tien meter verderop aan het tennissen waren. Dat stak ik in mijn zak. Toen werd hij heel agressief. Hoe kon ik dat nou doen, dat was diefstal. Toen heb ik het balletje teruggebracht. 'Zal je het nooit meer doen', zei hij. 'Nee, ik zal het nooit meer doen'." Tineke: "Mensen zeggen: Je biedt je kind toch geen excuses aan! Maar wat moet je dán." Theo: "Ik heb hem een paar keer een opdonder verkocht. Maar dat heeft geen zin. Hij past gewoon niet in het plaatje van deze tijd."

NRC Webpagina's
30 DECEMBER 1999


( a d v e r t e n t i e s )

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)