In: Het Ketelhuis, Amsterdam

Op zoek naar acteurs in een slachthuis

Door BIANCA STIGTER
Regisseur Paul Ruven noemt zijn nieuwe film Enigma gekscherend de eerste Nederlandse Dogmafilm.

Enigma, een lange versie van een al door de VPRO uitgezonden televisiefilm, is net als de Deense dogmafilms met een digitale camera op echte locaties gedraaid en de acteurs mochten improviseren. De luchtige toon van Enigma doet echter niet aan het werk van Thomas Vinterberg en Lars von Trier denken, maar eerder aan recente Amsterdamse films van Eddy Terstall en Robert Jan Westdijk. Net als in De boekverfilming is het maken van een film het onderwerp en net als in Zusje speelt de camera een actieve rol in het verhaal.

In Enigma draait alles om Max, een werkeloze acteur die door Jack Wouterse gespeeld wordt als een zevenklapper van een man. Deze lobbes die steeds weer ontploft heeft het script geschreven voor een actiefilm, die hij wil slijten aan een Amerikaanse producent. Om zijn film aan te prijzen heeft Max een cameraman gehuurd die een proefversie van de film maakt, en het is die video waaruit Enigma bestaat. Max oreert op het dak van de City, rekruteert acteurs in de Schouwburg en in een slachthuis, steelt een auto om sneller op de Dam te zijn en probeert op de Zeedijk een pistool aan te schaffen. Max' film en Max' werkelijkheid, waarin als tegenwicht voor de flauwe grappen en inventieve grollen ook nog een overleden kind een rol speelt, zijn dan al niet meer uit elkaar te houden.

Paul Ruven, die eerder onder meer De Tranen van Maria Machita en Filmpje! maakte, levert met Enigma een kleine film af waarin met Amsterdamse flair leuke ongein, melige satire en nogal plompverloren drama met elkaar verknoopt raken. Gingen er van zulke filmpjes maar dertien in een dozijn.