In: 21 theaters

Geniaal pianist op een oceaanstomer

Door BIANCA STIGTER
The Legend of 1900 is de eerste Engelstalige film van de Italiaanse regisseur Giuseppe Tornatore, die in 1990 de Oscar voor beste buitenlandse film won met Cinema Paradiso. Tornatore is een regisseur die het sentiment niet schuwt en het lijkt erop dat hij in zijn eerste, vooral voor de Amerikaanse markt bedoelde film alles nog wat dikker aanzet dan in Cinema Paradiso en L'Uomo delle stelle (1995). Soms werken de visuele clichés op de lachspieren, maar de film bevat ook scènes die in al hun praal goed werken. In de lege balzaal van een schip dat door een storm vaart speelt een man piano. Het instrument en de kruk staan op wieltjes en als een walsend paar glijden piano en pianist op het ritme van de golven door de zaal.

The Legend of 1900 speelt zich vrijwel geheel af aan boord van een oceaanstomer, de Virginia, die tussen Amerika en Europa pendelt en ten minste zo oogstrelend is als de Titanic. Op dit schip groeit de vondeling 1900 op, die uitgroeit tot een fabelachtig pianist. Zo groot is 1900's faam dat de werkelijk legendarische jazzpianist Jelly Roll Morton hem uitdaagt voor een duel. Het vindt plaats aan boord van het schip, want dat durft het genie niet te verlaten. De muziek voor The Legend of 1900 werd geschreven door Ennio Morricone, die al met Tornatore samenwerkte voor Cinema Paradiso. Het gevecht tussen de twee pianisten wordt echter niet door de muziek gevoerd, maar door de special effects. Als 1900 achter de piano zit, verschijnen er soms wel drie paar handen in beeld.

1900 wordt gespeeld door Tim Roth, de Engelse acteur die onlangs zijn regiedebuut maakte met The War Zone. Roth is er goed in een excentriek te spelen die niet beseft hoe excentriek hij is. Voor het overige is The Legend of 1900 een zelfbewuste film, die pocht op elke glinsterende kroonluchter en ook aan de kolen in het ruim van de Virginia een vette glans weet te ontlokken.