NIEUWSSELECTIE
KORT NIEUWS
RADIO & TELEVISIE
MEDIA
S e l e c t i e
Televisie
Radio
|
F I L M V O O R A F :
Starman
JAPKE-D. BOUMA
Voor de beste mannen moet je in
de ruimte zijn. De liefste, tederste, oorspronkelijkste, spontaanste,
begerenswaardigste, intelligentste en dapperste exemplaren bevinden zich
niet op aarde, maar zijn buitenaards. Althans, dat wil regisseur John
Carpenter ons doen laten geloven met zijn sciencefictionfilm
Starman uit 1984. Het is een love story.
Een buitenaards
wezen stort met zijn capsule neer in de buurt van een jonge mooie,
ontroostbare weduwe wier man net is overleden. De twee krijgen een
verhouding. Omdat Carpenter waarschijnlijk wel aanvoelde dat een
liefdesrelatie tussen een aardse vrouw en een buitenaards organisme
weinig appetijtelijk zou worden als het wezen eruit had gezien als ET,
laat hij de intelligente hogere macht via wat menselijk DNA pardoes in
een blote Jeff Bridges veranderen. En ja, dan ben je er qua ideale man
al bijna. Er zijn acteurs die daarvoor meer moeite moeten doen. De
aardse mannen komen er in Starman ondertussen slecht vanaf. Ze
zijn onbeschoft, doden onschuldige hertjes, zitten met hamburgers
onderuitgezakt voor de tv, ondernemen vechtpartijen om niets, likken de
hielen van hun bazen, en zijn vooral heel dom. Carpenter laat Bridges in
alles het tegendeel zijn. Starman is nieuwsgierig, verwonderd,
fijngevoelig, kan auto's weer laten starten, doden tot leven wekken,
trucks doen ontploffen, de jackpot winnen in Las Vegas en rookt niet.
Het is een intelligente film geworden die genadeloos inspeelt op de
behoeften van vrouwen. Er wordt nog wel wat geworsteld met
sciencefiction-effecten - zo zeilen er ruimteschotels door het beeld,
zien we esotherisch wit en sprankelend robijnrood licht op de gezette
enge, respectievelijk romantische momenten; en is er sprake van
fluorescerende knikkers die voor van alles en nog wat gebruikt kunnen
worden - maar uiteindelijk wordt het toch een echte tearjerker
voor de dames met op het eind zelfs een buitenaardse baby. Waarmee
we overigens wel meteen zijn aangeland bij het enige minpuntje van deze
film. Want de Starman mag dan in al zijn geweldigheid buitenaards zijn,
in zijn bindingsangst lijkt hij toch verdacht veel op zijn aardse
seksegenoten.
Starman (John Carpenter, 1984, VS), TV2, 20.30-22.25u.
|
NRC Webpagina's
8 NOVEMBER 1999
|