Kristin Scott Thomas

In de reeks profielen van sterren deze week Kristin Scott Thomas, een sexy Britse ijsberg in filmhits als The English Patient en Four Weddings and a Funeral. Tegenover Harrison Ford speelt ze in Random Hearts een Amerikaanse politica, die haar gevoelens tracht te beheersen.

Door PIETER STEINZ

De aristocratie straalt van haar dubbele naam af, en ook van haar gezicht: hoge jukbeenderen, een klassiek profiel, een droef-dwingende blik in de ogen. Niet dat Kristin Scott Thomas met een gouden lepel in de mond geboren is: als vijfde dochter van een marinepiloot, gestationeerd in een klein plaatsje in Cornwall, was ze 'definitely middle-class', en haar statige Engelse accent, waarmee ze furore maakte in Four Weddings and a Funeral en The English Patient, werd aangeleerd op de nonnenschool en de Central School of Speech and Drama. Maar voor de filmindustrie zijn dat onbelangrijke details. Kristin Scott Thomas (Redruth, 24 mei 1960) is de sexy belichaming van oude Engelse adel en wordt zo ook meestal gecast: ze was de versmade Fiona in Four Weddings..., de harteloze Brenda Last in de verfilming van Evelyn Waughs society-komedie A Handful of Dust, de tragische Lady Anne in Richard III en de overspelige diplomatenvrouw in The English Patient. Het is des te opmerkelijker dat ze in Random Hearts, haar meest recente film, een Amerikaans personage mocht spelen, met een heus Amerikaans accent.

Het gezicht van Engeland is Scott Thomas in Hollywood genoemd. Mooie ironie, want de met een Franse gynaecoloog getrouwde actrice woont al in Parijs sinds ze in 1980 voortijdig van de Engelse toneelschool werd gestuurd wegens 'gebrek aan talent'. In Frankrijk volgde ze een theateropleiding en speelde ze in low-budgetproducties, tot ze in 1986 haar internationale debuut mocht maken in Under the Cherry Moon, een totaal geflopt vehikel voor en van de Artiest Die Toen Nog Prince Heette. Maar haar echte doorbraak kwam pas tien jaar later, in de verfilming The English Patient, en die had ze te danken aan regisseur Anthony Minghella. Hij wilde haar in de rol van Katherine Clifton, en liep zelfs bij zijn studio (Fox) weg toen die de film alleen wilde financieren met Demi Moore (!) in de hoofdrol. Uiteindelijk kreeg Minghella's romantische liefdesverhaal - mede dankzij Scott Thomas' aantrekkelijke chic - negen Oscars, zij het niet die voor de beste vrouwelijke hoofdrol.

Anders dan de actrices met wie ze wel wordt vergeleken, Greta Garbo en Charlotte Rampling, is Scott Thomas een laatbloeier. In de jaren tachtig speelde ze voornamelijk in kleine Franse films, en zonder Roman Polanski, die haar met Bitter Moon (1992) in de wereld van de commerciële film introduceerde, had ze dat waarschijnlijk nog gedaan. Tegenwoordig, als eind-dertiger, wordt ze bij voorkeur ingezet als de love interest van Hollywoodsterren die op het witte doek met goed fatsoen niet kunnen vallen voor meisjes die hun (klein)dochters hadden kunnen zijn. Zo speelde ze tegenover Robert Redford (62) in de The Horse Whisperer en nu dus tegenover Harrison Ford (57) in Random Hearts. Maar er gloort hoop: in haar volgende film, de Somerset Maugham-verfilming Up at the Villa, mag ze dan getypecast zijn als een voorname Engelse weduwe, haar belangrijkste tegenspeler is de eeuwige Boze Jonge Man van Hollywood: Sean Penn, 39.

Meer sterren