|
|
|
NIEUWSSELECTIE ` Officiële site van de Tour de France 2000 Officiële site van Lance Armstrong
|
Reus van de Provence terug in Tour
Door onze redacteur WARD OP DEN BROUW
Vanuit zijn woonkamer zag Armstrong hoe in de Franse hoofdstad een 3.630-kilometer lang routeschema werd ontvouwd, met twee rustdagen en na vijf jaar weer een ploegentijdrit. "Bij Motorola ging ons dat in de jaren '93-'94 altijd goed af", zei Armstrong. "Ik keek er altijd naar uit." Tien jaar geleden won hij bij de junioren het Amerikaans kampioenschap ploegentijdrijden, met George Hincapie, Bobby Julich en Kevin Moncrieff. De ploegentijdrit staat gepland op de Amerikaanse onafhankelijkheidsdag, 4 juli, als de vierde van in totaal 21 etappes. De twintig ploegen rijden 69 kilometer tegen de klok, van Nantes naar St. Nazaire. De 87ste Tour de France begint 1 juli in het themapark Futuroscope bij Poitiers, met een ongebruikelijk lange proloog van zestien kilometer. Dat maakt het in de vlakke etappes die volgen lastig voor de sprinters om de gele trui te veroveren. Na negen vlakke etappes gaat de karavaan in de etappe van Dax naar Lourdes Hautacam de Pyreneën in. Het blijft daar bij één bergrit. Per vliegtuig verplaatsen de renners zich naar de Provence voor de etappe naar de Mont Ventoux, een van de drie aankomsten bergop. Met drie etappes in de Alpen ligt daar het zwaartepunt van de Tour, met cols als de Vars, de Allos, de Izoard, de Galibier, de Télégraphe en de Madeleine. Vlakke etappes leiden naar het Zwitserse Lausanne, om het honderdjarig bestaan van de internationale wielrenunie UCI luister bij te zetten, en naar de Duitse stad Freiburg, vlakbij Jan Ullrichs woonplaats Merdingen. Tussen Freiburg en Mulhouse staat de enige grote individuele tijdrit op het programma, 59 kilometer lang. Voor de verplaatsing naar de slotetappe in Parijs, op 23 juli, heeft de organisatie nu eens niet voor de TGV gekozen. Vanuit Troyes reizen de renners met de Orient Express. In de hoofdstad wordt het peloton onder de Eifeltoren weggeschoten voor een 135 kilometer lange etappe binnen de stadsgrenzen. "Als we zelf een ideaal scenario voor de Tour hadden mogen uitdokteren", zei gisteren Armstrongs ploegleider Johan Bruyneel, "dan had het parcours er ook zo uit kunnen zien. Het is zeker en vast een Tour die Lance goed ligt". De Belg van US Postal voorspelt voor de zomer van 2000 een tweegevecht tussen Armstrong en Ullrich, de winnaar van de Tour van 1998 die dit jaar wegens eens knieblessure in Frankrijk ontbrak. "Lance heeft in de Alpen dit jaar het beste gepresteerd en mentaal is het goed voor hem dat juist daar straks het zwaartepunt van de Tour ligt." Omdat de beslissende slag waarschijnlijk in de Alpen zal worden geleverd, komen rasklimmers als Marco Pantani (Tourwinnaar in 1998) en Fernando Escartin voor een favorietenrol in aanmerking. "Toch had ik graag één etappe meer in de Pyreneeën gezien", zei de Spanjaard Escartin gisteren. Pantani ontbrak bij de Tourpresentatie, maar liet vanuit Italië wel weten dat hij blij is met het zware Alpenmenu. Hij beschouwt Ullrich in de Tour als z'n grootste concurrent. Zijn landgenoot Eros Poli dacht gisteren met plezier terug aan die zomerdag in 1994, toen hij de etappe won die over de Mont Ventoux leidde en waar de latere Tourwinnaar Miguel Indurain in de afdaling bijna het ravijn in reed. "Dat was de mooiste dag in mijn leven", zei Poli gisteren in Parijs. Twee weken geleden beëindigde de langste man in het peloton (1.94 meter) in eigen land zijn carrière, met de Ronde van Lombardije. "Het was altijd een droom van me om als niet- klimmer een keer als eerste een grote berg op te gaan", zei Poli gisteren. Maar de beklimming van de Mont Ventoux leidde ook tot dramatische taferelen aan de top. Eddy Merckx moest in 1970 aan het zuurstofmasker nadat hij als eerste over de eindstreep was gereden. "Ik stik, ik stik", stamelde de onverslaanbare Kannibaal onder het finishdoek. De Zwitser Ferdi Kübler reed zich in 1955 bijna dood op de Mont Ventoux. "Ik ben op die dag als sportman gestorven", verklaarde Kübler zijn mindere prestaties in de daaropvolgende jaren. In 1951 trok het peloton voor het eerst over de Ventoux. Lucien Lazaridès was de eerste renner die boven kwam. Vijfmaal lag de finish op de top, met als winnaars Charly Gaul in 1958, Raymond Poulidor in 1965, Eddy Merckx in 1970 (hij nam zijn petje even af op de plaats waar de Brit Tom Simpson in 1967 dood neerviel als gevolg van doping- en alcoholgebruik), Bernard Thévenet in 1972 en Jean- François Bernard in 1987. Net als Poli bewaart Thévenet zijn mooiste herinneringen aan de 'Reus van de Provence'. Op twee kilometer van de top achterhaalde hij Merckx en de Spanjaard Luis Ocaña. Met de top in zicht ging de Fransman 'erop en erover', over de kiezels naast de verharde weg die geheel door Merckx en Ocaña in beslag werd genomen. Niet zijn dubbele eindoverwinning in de Tour de France maar zijn prestatie in de verzengende hitte op de Mont Ventoux maakte van Bernard Thévenet een wielerheld voor het leven. Ook op vrijdag 13 juli 2000 ligt na een klim van 21,6 kilometer op de zuidelijke helling heldendom in het verschiet.
|
NRC Webpagina's
22 OKTOBER 1999
|
Bovenkant pagina |