T I T E L :	De bal
R E G I E :	Dany Deprez en Jean-Claude van Rijckeghem.
M E T :	Martje Ceulemans, Hilde van Mieghem, Rijk de Gooijer, Michael Pas, Julien Schoenaerts, Jonas de Ro, Ernst Löw.

In Amsterdam, Rotterdam, Eindhoven, Breda, Vlissingen en tijdens Cinekid (23 t/m 31 okt.), inl. (020) 4272127. Vanaf 8 jaar.

Norse Sophia is nog niet onttoverd

Door DANA LINSSEN
Wie heeft er niet van gedroomd? Een landje vol heuvels en kuilen en met een beetje geluk een autowrak? Daar kon je piraten verslaan, als eenzame indiaan over de prairie dwalen, oog in oog met tijgers staan en een paar nieuwe planeten ontdekken. Zomaar met het blote oog. Geen wonder dus dat Sophia en haar haat-liefde-vriendjes de Beestie Boys hun vervallen stukje stadspark met hand en tand verdedigen. Want waar kun je beter spelen dan daar? Zeker als er genoeg vuilnis ligt om totempalen van te bouwen, op onverklaarbare wijze een kabelbaantje is neergestort en een verroest vliegtuig geland.

Het is een oud motief in kinderfilms en -verhalen: de projectontwikkelaar met zijn bulldozer en moderniseringsplannen (keurig betegelde speelplaatsen! jeugdhonken! sportpaleizen!) versus smoezelige schoffies in Pippi Langkous-tenue die het opnemen voor een eekhoornfamilie, een straathond en een modderig stukje grond om te kunnen ravotten en dromen. Dat het keer op keer weer werkt, komt waarschijnlijk omdat er zo schrijnend weinig van dat soort vrijplaatsen over zijn om salamanders te vangen en hutten te bouwen, zonder dat er een welwillende volwassene met botaniseertrommel en meetlint achter je aanloopt.

In de Belgische jeugdfilm De bal is dat kinderparadijs voorbeeldig vormgegeven. Je wilt zo uit je bioscoopstoel het doek opklimmen om een ritje te maken in het kabelbaantje. De volwassenen blijven voldoende op de achtergrond om je volkomen voor de kinderen in te nemen. Er zijn verrukkelijke rollen voor Ernst Löw, Michael Pas en Rijk de Gooijer. De debuterende Martje Ceulemans is een heerlijke intense Sophia, die van boksen houdt, een beetje nors is, maar nog niet onttoverd. De belangrijkste rol is echter weggelegd voor de titelheld, een versleten blauwe voetbal, die Sophia en haar vriendjes een week lang leert om op hun eigen verbeeldingskracht te vertrouwen. Hij danst door de lucht, als op de onzichtbare voetbalschoen van Sophia's afwezige vader. Maar het is toch maar een bal. Hij leert je spelen, maar de serieuze zaken van het leven, zoals dat landje redden, die moet je uiteindelijk op eigen kracht doen.