Op huurvideo uitgebracht door Warner Home Video

The Sound of Music in Australië

Door DANA LINSSEN
Als je Stephan Elliott moet geloven, is Australië een raar land. Als de Aussies het zelf al niet Oz genoemd hadden, naar de sprookjeswereld uit een betoverende musical, had het van hem die naam wel gekregen. Twee films maakte Elliot over excentriek Australië. In 1994 brak hij door met zijn tweede speelfilm, The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert, een extravagante roadmovie over drie transseksuelen met een ABBA-act. Zijn derde film, Welcome to Woop Woop (1997) is nu op huurvideo verkrijgbaar.

Woop Woop is een soort John Waters-dorp in de Australische woestijn, een incestgemeenschap waar je zonder gebitsproblemen, spijsverteringsstoornissen, een IQ van -20 en nymfomaan gedrag beslist uit de toon zou vallen. Pech dus voor avonturier Teddy (Johnathon Schaeck), een donkerharige wonderboy met een colgate-glimlach dat hij nou juist door het hitsige meisje Angie (Susie Porter) wordt uitgezocht als echtgenoot. Liefde en seks zijn mooi, maar om in Woop Woop aan de man te geraken worden wat minder omslachtige methodes gehanteerd. Gedrogeerd en neergeslagen wordt Teddy als een jachttrofee het dorp binnengesleurd, waarna het fotoalbum hem ervan moet overtuigen dat hij inderdaad in de echt is getreden.

De ontwerpafdeling moet - net zoals bij Priscilla - helemaal uit z'n bol zijn gegaan bij het bouwen van de set van Welcome to Woop Woop, want geen rafelige kerstboomversiering bleef ongebruikt. Waarna de kostuumafdeling het met een mix van hippiechique en landloperscouture af mocht maken. Alleen jammer dat we dat in Priscilla allemaal al eens beter hadden gezien.

De personages worden hier niet ingezet om iets duidelijk te maken over de bekrompenheid van kleine gemeenschappen, of hoe de orde kan worden verstoord door de komst van een vreemdeling. Welcome to Woop Woop zal vooral onthouden worden als een van die cinefiele bijproducten bij het oeuvre van iemand anders, in dit geval musicalgiganten Rodgers en Hammerstein. Want zoals het een welbewust campy productie betaamd, moet er ook nog een malle running gag in. Voor wie The Sound of Music en nog wat klassiekers na wil horen zingen door een stelletje vals kraaiende idioten in versleten kitschkostuums biedt Welcome to Woop Woop pasklaar vermaak.