|
T I T E L : |
O convento |
R E G I E : |
Manoel de Oliveira |
M E T : |
Catherine Deneuve, John Malkovich, Luis Miguel Cintra, Leonor Silveira |
In: Filmmuseum, Amsterdam (dagelijks, vanaf do 20/8)
Genereuze ster wordt niet beloond
Door HANS BEEREKAMP
Zowel de Frans-Chileense
regisseur Raoul Ruiz als de oude Portugese grootmeester Manoel de
Oliveira maken heel veel films, minstens een per jaar. Beiden draaiden
de afgelopen jaren films met Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni en
hun dochter Chiara Mastroianni. Dat is opmerkelijk, want Ruiz noch De
Oliveira staan bekend als filmmakers die acteurs of sterren op de
voorgrond stellen. In hun surrealistische universa draait het immers
zelden om de psychologie van de personages.
Het initiatief om een film met de toen 87-jarige De Oliveira te maken,
ging van Deneuve uit. Die keuze getuigt van moed, nieuwsgierigheid en
excentriciteit. Ook al omdat haar tegenspeler John Malkovich was, werd
O convento (1995) de eerste film van De Oliveira, die Amerika
haalde. In Nederland was de variatie op het Faust-thema, met Deneuve als
Gretchen, tot nu toe slechts te zien op het International Film Festival
Rotterdam.
Marcello (in Viagem ao princípio do mundo, 1997) en Chiara
Mastroianni (in A carta, 1999) verleenden met hun ironische
persoonlijkheid een meerwaarde aan De Oliveira's cerebrale spotzucht;
beiden droegen met hun hoofdrol de film naar een niveau dat uitsteekt
boven de plichtmatige waardering voor De Oliveira's jaarlijkse
consequente stijloefening.
Deneuve is in O convento vooral een object van schoonheid en
wijsheid, begeerd door de duivel (Luis Miguel Cintra), die haar man
(Malkovich) tracht af te leiden door hem in contact te brengen met een
aardser meisje. Die rol van een bijna versteend icoon is Deneuve wel
toevertrouwd, maar dankbaar is het niet. Voortschrijdend door een
Portugees klooster in een olijfgroene stola doet ze nog het meest denken
aan haar eigen borstbeeld als de revolutionaire Marianne. Je waardeert
haar generositeit, om zich zo dienstbaar op te stellen voor een
kennelijk bewonderd filmauteur, die op zijn beurt niet in staat blijkt
haar te belonen met inspiratie, zoals later wel zou gebeuren bij haar
grote liefde en dochter.
|
NRC Webpagina's
18 AUGUSTUS 1999
|