Uitgebracht op huurvideo door Priem Time Entertainment

Skinheads geloven in liefde

Door DANA LINSSEN
Tic Tac is heel lang een slechte film. Zo eentje die grossiert in een rafelige montage, hinkstapsprongen door het verhaal die alleen de regisseur begrijpt, opgefokte karakters die allemaal tot in hun haarwortels gespannen zijn en een mooie, maar modieus nonchalante cameravoering. En opeens wordt Tic Tac (het geluid van de tijdbom die onder de levens van de hoofdpersonen ligt) goed. Het lijkt om een anekdote. Ken je die van die twee skinheads die in het café zaten te praten? En dat er toen een Spanjaard bij hen kwam zitten die hen vroeg hem tegen betaling in elkaar te slaan? Voor mij werd het de kern van de film. Die twee kaalgeschoren Zweden aan dat tafeltje, van wie de een trots aan de ander vertelt dat hij in Amsterdam (altijd leuk om iemand 'Watergraafsmeer' te horen zeggen) aan een orgie heeft meegedaan. De angstige kroegbaas die zijn honkbalknuppel klaarzet. De vooroordelen en verwachtingspatronen. En hoe die niet worden ingelost. Want eigenlijk geloven die twee skinheads gewoon in de romantische liefde.

Dat alles toch volgens de regels van het spel escaleert, komt omdat er in die nacht in Stockholm waarin die twee skinheads hun biertjes drinken, van alles uit z'n voegen is. Een man en een vrouw worden beroofd (of toch niet?). Een jongen wil z'n school in de fik gaan steken (of toch niet?). En twee skinheads blijken eigenlijk twee fatsoenlijke jongens (of toch niet?). Regisseur Daniel Alfredson dacht dat hij om dat te laten zien niet veel meer hoefde te doen dan zijn camera aan te zetten. Maar Alfredson is geen Robert Altman, die straffeloos levens aan elkaar kan rijgen en het scenario van Tic Tac heeft niet de speelsheid, de tragiek en de brille van Short Cuts.

De meeste mensen zullen wel een van de petites histoires van Tic Tac in hun hart sluiten en daarom de film in retrospectief gaan waarderen. Want dan blijkt die skinhead die zo genadeloos door de mand valt, bijvoorbeeld al in een scène te hebben gezeten met die opgewonden man die als een soort Travis Bickle uit Taxi Driver de stad wil gaan reinigen van de vuilheid en het geweld.

Maar het blijft een estafetteloop voor manke hardlopers, waardoor als dat moment van herkenning niet komt, Tic Tac wel erg blijft zwalken.